Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/27889 Esas 2014/15250 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/27889
Karar No: 2014/15250
Karar Tarihi: 14.04.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/27889 Esas 2014/15250 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararında, hapis cezasına mahkum edilen sanığın hak yoksunluğu kararı verilirken kanuni düzenlemelerin yanlış uygulandığı için hükmün bozulduğu belirtilmiştir. Sanığın hak yoksunluğu cezası, hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kendi altsoyu üzerindeki TCK'nin 53/1-c maddesinde belirtilen velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan ise 5237 sayılı TCK'nin 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar sürecektir. Sanığın tekerrür hükümleri uygulanırken, en ağır cezayı içeren mahkûmiyetin tekerrüre esas alınması gerektiği ve birden fazla mahkûmiyetin tekerrüre esas alınamayacağı hatırlatılmıştır. Kararda, kanun maddeleri de belirtilerek, sanığın cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanması ve mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesi ve 53/1-c, 53/3, 58/6 maddeleri, 5275 sayılı Kanunun 108/2 maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321-322. maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2013/27889 E. , 2014/15250 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığın, hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, 5237 sayılı TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken 5275 sayılı Kanunun 108/2 dikkate alınarak, en ağır cezayı içeren mahkûmiyetin tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden birden fazla mahkûmiyetin tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının hak yoksunlukları ile ilgili (C-5) numaralı bendinin karar metninden çıkarılarak yerine “Sanığın 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinin a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen hak ve yetkileri kullanmaktan mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan ise 5237 sayılı TCK"nin 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, yine hüküm fıkrasının tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin (C-6) numaralı bendinin karar metninden çıkarılarak yerine "sanığın adli sicil kaydında bulunan Ünye Ağır Ceza Mahkemesinin 06.12.2007 tarihinde kesinleşmiş, 07.06.2005 tarih ve 2004/253 esas-2005/144 karar sayılı ilamı ile yağma suçundan hükmolunan 2 yıl 9 ay 10 gün hapis
cezası nedeniyle mükerrir olduğu anlaşıldığından sanık hakkında hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK"nin 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, mükerir olan sanık hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, yine hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.