Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/693 Esas 2019/5592 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin haklı bir sebep olmaksızın feshedildiğini belirterek davalıdan kıdem-ihbar tazminatı ile yıllık izin, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil alacağının ödetilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin, hakaretamiz sözler sarfetmesinden dolayı bir işçinin istifa etmesine sebep olduğu, diğer çalışanlara da hakaret içeren sözler sarfettiği, ayrıca şiddet uyguladığı, seri iş olarak gelen parçalardan artakalan kumaş parçalarını yönetime iade etmesi gerektiği halde bu kumaş parçalarını keserek çöpe atılmasına sebebiyet verdiği gerekçeleriyle haklı sebeple feshedildiğini, bundan dolayı kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanamayacağını, sair alacak taleplerinin de haksız olduğunu belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne dair verilen karar Dairemizin 2013/890 esas 2013/30260 karar sayılı ilamı ile kıdem ve ihbar tazminatı talebinin reddinin gerektiği ve tazminata esas ücretin hesaplanmasında taraflar arasında düzenlenen Personel Servis Hizmet Sözleşmesi"nin 7. Maddesinin göz önünde bulundurulmasının gerektiği belirtilerek bozulmuştur.
Mahkemenin bozma kararına karşı direnilmesine karar verilmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 2018/22-894 esas 2018/1743 karar sayılı ilamı ile mahkemenin direnme kararının fesih yönünden yerinde bulunduğu, tazminata eas ücretin hesaplanması yönünden ise direnme kararının bozularak alacak miktarına yönelik davalı temyizinin incelenmesi amacı ile dosyanın Dairemize gönderilmesine karar verildiği görülmüştür.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe :
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, hükmü temyiz eden davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, tazminata esas ücret hesabı hususu tartışmalıdır.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden davalı işyerinde servis hizmeti imkanı sunulduğu ve bunun temini için bir başka şirket ile taşımacılık sözleşmesinin imzalandığı anlaşılmaktadır.
Davalı şirket ile dava dışı şirket arasında imzalanan Personel Servis Hizmet Sözleşmesi"nin 7. maddesinde taşımacının servis hizmetini sefer başına 78,50 TL karşılığında yapmayı taahhüt ettiği, 28. maddesinde “sabah getirip akşam götürmesi” hususunun bir (1) sefer kabul edildiği görülmektedir.
Somut olayda, bilirkişi raporunda tazminata esas ücret belirlenirken sabah ve akşam seferi ayrı ayrı sefer kabul edilerek hesaplama yapılmış olup, servis sözleşmesine aykırı olarak belirlenen servis ücretinin eklenmesi suretiyle tespit edilen tazminata esas ücret ile alacakların hesaplanması isabetli görülmemiştir.
Mahkemece, servis sözleşmesindeki esaslar dikkate alınmak suretiyle belirlenecek servis ücretine göre davacının tazminata esas ücreti yeniden tespit edilmeli ve hak ettiği alacaklar bu miktar üzerinden hesaplanarak sonucuna göre karar verilmelidir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.