Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/25117 Esas 2015/2981 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tasarrufun iptali davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar ... ve ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

Davacı vekili, davalı ...nin müvekkiline olan borcu nedeniyle şirket ortağı olan davalı ... hakkında icra takibi yaptıklarını, ancak adı geçen borçlunun alacaklılardan mal kaçırmak amacı ile kendisine ait taşınmazı oğlu olan davalı ..."e sattığını öne sürerek yapılan tasarrufun iptalini talep etmiştir.
Davalılar davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece davalılar ... ve ..."ın baba oğul olması nedeniyle davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar ... ve ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, borçlu davalı... ile 3. kişi konumundaki davalı ..."ın baba oğul olması nedeniyle aralarındaki tasarrufun bağışlama hükmünde olup iptaline karar verilmesinde bir isabetsizlik olmamasına göre davalıların temyiz itirazlarının reddine. Ancak tasarrufun iptali davalarında karar harcı davanın alacak miktarı ile dava konusu malın gerçek değerinden hangisi daha az ise o değer üzerinden hesaplanması gerekir. 492 sayılı harçlar yasasının 13/J maddesinde Genel Bütçeye dahil idarelerin bu kanunun 1 ve 3 sayılı tarifelerine giren bütün işlemlerinin harçtan muaf olduğu, ancak bu işlemlerin hesaplanacak harçlarının, genel bütçeye dahil idarelerin haklılığı nispetinde karşı taraftan tahsiline ilgili merciince karar verileceği ön görülmüştür. Ayrıca harç kamu düzeni ile ilgili olup resen göz önüne alınması gerekir. Somut olayda daha az olması nedeniyle dava konusu taşınmaz bedeli üzerinden karar harcının nisbi olarak hesaplanması gerekirken bu ilke göz ardı edilmek suretiyle eksik karar harcına hükmedilmesi doğru değil bozma nedeni ise de bu yanlışlığın giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden kararın 6100 sayılı HMK.nun geçici 3. maddesinin 2. fıkrası delaletiyle 1086 sayılı HUMK.nun 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 2. bendindeki “Davanın açılması sırasında mahiyeti icabı harç alınmadığından 24,30 TL başvurma harcı, 24,30 TL peşin harç olmak üzere toplam 48,60 TL harcın davalılardan alınarak davacıya verilmesine,” ibaresinin hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine “683.10 TL nisbi harcın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline” ibaresinin yazılarak hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılar ... ve ..."e geri verilmesine 19.2.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.