Esas No: 2019/5106
Karar No: 2022/2696
Karar Tarihi: 14.02.2022
Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/5106 Esas 2022/2696 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Menemen ilçesinde yaşanan bir olayda, sanığın katılanı aracına bindirdiği ancak sanığın arabayı hızla sürmesi üzerine katılanın araçtan inmek istemesine rağmen sanığın kolundan tutmak suretiyle inmesine izin vermediği anlaşılmıştır. Mahkeme, bu eylemin cebir, tehdit veya hile ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğunu belirtmiş ancak suç vasfında yanılgıya düşülerek sanık hakkında yanlış bir maddeye göre cezalandırılmasına karar verilmiştir. Ayrıca, sanığın mağdurun araçtan inmesine izin vermeyerek hürriyetini tahdit etmesi nedeniyle, yaralama suçu yönünden haksız tahrik hükümlerinin tatbik edilmesi sonucu da eksik ceza tayini yapılmıştır. Bu sebeplerden dolayı, mahkeme kararı bozulmuştur.
6136 sayılı Yasaya aykırılık suçu kanunu maddesi:
Suçun işlenmesi halinde, 5 yıldan 10 yıla kadar hapis cezası verilir.
TCK'nın 109/1. maddesi:
Kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçu için, 3 yıldan 7 yıla kadar hapis cezası verilir.
5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi:
Yargılama usulü ile ilgili hükümler, CMUK'nın ilgili maddeleri uyarınca uygulanır.
CMUK'nın 321. madd
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan hükme yönelik müşteki vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde,
6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan açılan davada suçtan doğrudan zarar görmeyen müştekinin, davaya katılma hakkı bulunmadığı ve mahkeme tarafından da katılma kararı verilmiş olmasının hükmü temyiz hakkı vermeyeceği cihetle; müşteki vekilinin temyiz isteğinin CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2) Sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafinin temyiz isteminin incelenmesinde,
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçların oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafinin sübuta, lehe hükümlerin uygulanmadığına kefalet bedelinin sanığa iadesinin gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
3) Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlere yönelik sanık müdafi ve katılan vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesinde ise,
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tüm dosya kapsamı, ihbar tutanağı ve katılanın aşamalardaki tutarlı anlatımlarına göre, olay günü sanığın katılan ile buluşmak üzere Menemen ilçesine geldiği, katılanın rızası ile sanığın arabasına bindiği ancak sanığın arabayı hızla sürmesi üzerine katılanın araçtan inmek istemesine rağmen sanığın kolundan tutmak suretiyle
katılanın araçtan inmesine izin vermediğinin anlaşıldığı olayda, eyleminin, cebir, tehdit veya hile ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde TCK.nın 109/1. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi,
Sanığın mağdurun araçtan inmesine izin vermeyerek hürriyetini tahdit etmesi nedeni ile ilk haksız hareketin sanıktan kaynaklandığının anlaşılması karşısında, katılanın sanığa hakaret ettiği gerekçesine dayalı olarak yaralama suçu yönünden sanık hakkında şartları oluşmadığı halde haksız tahrik hükümleri tatbik edilerek eksik ceza tayini,
Yasaya aykırı, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 14.02.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
