Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2021/3343 Esas 2021/5250 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/3343
Karar No: 2021/5250
Karar Tarihi: 18.05.2021

Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2021/3343 Esas 2021/5250 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan mahkumiyet kararı verildiği ve bu kararın temyiz edildiği belirtiliyor. Ancak daha önce verilen ve Van 3. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından incelenen resmi belgede sahtecilik suçundan açıklanması geri bırakılan hüküm ile ilgili yeni bir temyiz dilekçesi verilmediği ifade ediliyor. Yapılan incelemede, sanığın yokluğunda verilen mahkumiyetine ilişkin kararın usulüne uygun olarak tebliğ edildiği ve yasal süre geçtikten sonra hükmün temyiz edildiği sonucuna varılıyor. Bu nedenle temyiz isteminin reddine karar veriliyor. Kanun maddeleri olarak, TCK 158/1-f (Nitelikli Dolandırıcılık), 62 (Ceza Muhakemesi Kanunu), 52 (Açıklanmasının Geri Bırakılması) ve 53 (Temyiz Süresinin Hesabı) maddeleri sayılıyor.

(Kapatılan)15. Ceza Dairesi 2021/3343 E. , 2021/5250 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK 158/1-f, 62, 52, 53. maddeleri gereği mahkumiyet

Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmü sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının Van 3. Ağır Ceza Mahkemesi’nce 18.03.2016 tarihli 2016/151 değişik iş kararı ile itirazen incelenmekle 09.09.2015 tarihinde kesinleşmiş olup, bu tarihten sonra yeniden bir temyiz dilekçesi verilmemiş olduğu neticede; temyiz kapsamının yalnızca nitelikli dolandırıcılık suçundan kurulan hükümlerle sınırlı olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;
Erciş Ağır Ceza Mahkemesinin 18.06.2015 tarih ve 2015/9 Esas, 2015/184 sayılı sanığın yokluğunda verilen mahkumiyetine ilişkin kararın, sanığın talimatla Manavgat Ağır Ceza Mahkemesinde 07.04.2015 tarihinde alınan savunmasında ikamet adresi olarak belirttiği iki adrese de tebliğ edildiği, tebligatların sonuçsuz kaldığı ve sanığın bu adreslerde tanınmadığının tespit edildiği akabinde gerekçeli kararın 27.08.2015 tarihinde mernis adresine ‘’mernis adres’’ şerhi ile aynı konutta oturan sanığın annesine 27.08.2015 tarihinde posta yoluyla usulüne uygun şekilde tebliğ edildiği, sanığın ise yasal süre geçtikten sonra 02/12/2015 günlü temyiz dilekçesi ile hükmü temyiz ettiği, bu kapsamda tebligatın usule uygun olduğu ve sanığın yasal süre geçtikten sonra hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca temyiz isteminin REDDİNE, 18/05/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.