MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, başkasına ait kimlik bilgisini kullanmak, 6136 sayılı Kanuna Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
A-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara karşı, 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca itiraz yolu açık olup, temyiz olanağı bulunmadığından, sanık ... müdafiinin bu konudaki temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE, bu karara karşı sanık müdafi tarafından 06.05.2008 tarihinde hem itiraz hem de temyiz yasa yoluna başvurulduğu, Bakırköy 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 29.09.2008 tarih ve 2008/493 değişik sayılı kararı ile itirazın kesin olarak reddedildiğinin anlaşılması karşısında; dosyanın incelenmeksizin mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
B-Sanık ... hakkında geceleyin hırsızlığa teşebbüs ve başkasına ait kimliği kullanmak suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinin uygulanması sırasında madde numarasının yazılmaması, yerinde düzeltilmesi olanaklı yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Çerkezköy Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/179 esas, 2007/396 karar sayılı ilamında hükümlülüğün birden fazla suçtan verilen cezalardan oluşması karşısında, en ağır cezayı içeren hükümlülüğün tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi;
2-5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesi uyarınca birlikte işlenmiş suç nedeniyle mahkum edilmiş olan sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden de paylarına düşen miktarda eşit olarak sorumlu tutulmaları gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümleri çıkarılarak, hüküm fıkrasına “Sanığın Çerkezköy Asliye Ceza Mahkemesinin 17.05.2007 gün ve 2007/179-2007/396 sayılı kararında birden çok suçtan verilen hükümlülük kararı nedeniyle mükerrir olduğu anlaşıldığından; 5275 sayılı Yasanın 108/2. maddesi gereğince, anılan ilamda 5237 sayılı TCK"nın 142/1-e. maddesi gereğince verilen 2 yıl hapis cezası dikkate alınarak, hakkında hükmolunan cezanın, 5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” cümleleri yazılmak ve sanık ...’e yönelik olarak hüküm fıkrasından “toplam 28 TL yargılama giderinin sanıklardan müştereken ve müteselsilen alınmasına” cümlesi çıkartılarak, yerine “toplam 28 TL ortak yargılama giderinden payına düşen 14 TL’nin sanık ...’den alınmasına” cümlesi eklenmek suretiyle, eleştiri dışında, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
C-Sanık ... hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkûm olmamış bulunması ve suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın bulunmaması karşısında; hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının, davanın düşürülmesi ile tüm hukuki sonuçlarını ortadan kaldırma olanağını tanıdığından, hükmolunan cezanın iki yıl veya daha az süreli hapis olması veya adli para cezası olması halinde öncelikle yasal bir zorunluluk olarak 5271 sayılı Yasanın 231. maddesinin 5-14. fıkralarında düzenlenmiş bulunan hükmün açıklanmasının geri bırakılma koşullarının bulunup bulunmadığı resen değerlendirilerek, olumsuz sonuca ulaşıldığı takdirde cezanın kişiselleştirilmesine ilişkin 5237 sayılı Yasanın 50 ve 51. maddesi yönünden değerlendirme yapılması gerektiği halde, koşulları oluşmadığından ve cezanın adli para cezasına çevrildiğinden bahisle yasal olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2-5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesi uyarınca birlikte işlenmiş suç nedeniyle mahkum edilmiş olan sanığın sebebiyet verdiği yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden de payına düşen miktarda eşit olarak sorumlu tutulması gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle kısmen isteme aykırı kısmen de isteme uygun olarak BOZULMASINA, 29.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.