Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/19380 Esas 2015/2973 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tasarrufun iptali davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

Hükmüne uyulan Yargıtay bozma ilamında özetle; Borçlu davalının aciz halinin kabulü ile uygulamada çeklerin keşide tarihinden önceki bir ilişki nedeniyle de düzenlenebilecekleri nazara alınarak alacaklı davacının ticari defter ve kayıtları üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırılması alacaklı davacı ile borçlu davalı arasındaki ticari ilişkinin bir başka anlatımla borcun kaynağı olabilecek ilişkinin hangi tarihte doğduğunun belirlenmesi, gerektiğinde bu hususta borçlu davalının da ticari defter ve evrakları üzerinde aynı şekilde inceleme yapılması ondan sonra hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gereğine değinilmiştir. Mahkemece bozmaya uyulduktan sonra, davanın kabulü ile dava konusu taşınmazın 1/2 hissesinin 20.03.2008 tarihinde davalı ..."un diğer davalı eşi ..."a satıldıktan sonra yargılama aşaması sırasında üçüncü kişiye satıldığından tasarrufun iptali ile ilgili karar verilmesine yer olmadığına, davacı vekilinin dilekçesi dikkate alınarak 87.500,00 TL"nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve kararda yazılı diğer gerekçelere göre davalıların diğer temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak talebin tazminat istemine dönüşmesi halinde borçlu davalı hakkında zaten devam eden bir icra takibinin bulunması nedeniyle sadece taşınmazı elden çıkaran 3. kişi konumndaki davalının tazminata mahkum edilmesi ve hükmedilecek tazminata faiz işletilmemesi gerekirken borçlu davalınında tazminata mahkum edilmesi ve tazminata faiz işletilmesi doğru değil bozma nedeni ise de bu yanlışlığın giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden kararın 6100 sayılı HMK.nun geçici 3. maddesinin 2. fıkrası delaletiyle 1086 sayılı HUMK.nun 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 2. bendindeki “dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak” ibaresinin hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine “davalı ..."tan alınarak” ibaresinin yazılarak hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine 19.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.