MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

KARAR

Fuhuş suçundan sanık ..."ın, ... Asliye Ceza Mahkemesi"nin 24/03/2010 tarih ve 2010/52 esas, 2010/96 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 227/2, 52 ve 58. maddeleri uyarınca 2 yıl hapis ve 120 TL adli para cezası ile cezalandırılması ile hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verildiği, kararın kesinleşmesini müteakip sanık hakkında, ikinci kez mükerrir olduğundan bahisle 5275 sayılı Kanunun 108/3. maddesi uyarınca koşullu salıverme hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına dair ... Asliye Ceza Mahkemesinin 11/03/2014 tarihli ve 2010/52 esas, 2010/96 karar sayılı ek kararıyla karar verildiği, ek karara karşı sanık tarafından yapılan itirazın reddine ilişkin, ... Ağır Ceza Mahkemesinin 28/03/2014 tarihli ve 2014/106 değişik iş sayılı kararının,... Bakanlığı tarafından Kanun Yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03/02/2015 gün ve 33192 sayılı istem yazısıyla, Dairemize gönderilen dava dosyası incelendi.
İstem yazısında; “Dosya kapsamına göre, sanık hakkında, ikinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanması koşulları gerçekleşmesine rağmen mahkemesince bu konuda herhangi bir karar verilmediği, bu durumun ise Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 23.12.2013 tarihli ve 2013/6241 esas, 2013/8023 sayılı ilamında belirtildiği üzere hükümlü lehine kazanılmış hak teşkil ettiği, bu nedenle hükümlü hakkında 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 108/3. maddesinin uygulanamayacağı gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
I-Olay:
Fuhuş suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama sonucunda, ... Asliye Ceza Mahkemesi"nin 24/03/2010 tarih ve 2010/52 esas, 2010/96 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 227/2, 52 ve 58. maddeleri uyarınca 2 yıl hapis ve 120 TL adli para cezası ile cezalandırılması ile hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verildiği, kararın kesinleşmesini müteakip sanık hakkında, ikinci kez mükerrir olduğundan bahisle 5275 sayılı Kanunun 108/3. maddesi uyarınca koşullu salıverme hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına dair ... Asliye Ceza Mahkemesinin 11/03/2014 tarihli ve 2010/52 esas, 2010/96 karar sayılı ek kararıyla karar verildiği, ek karara karşı sanık tarafından yapılan itiraz üzerine, ... Ağır Ceza Mahkemesinin 28/03/2014 tarihli kararı ile sanığın ikinci kez mükerrir olduğu gerekçesiyle itirazın reddine karar verildiği, kesin olan bu karara karşı kanun yararına bozma yoluna başvurulduğu anlaşılmıştır.
II- Kanun Yararına Bozma İstemine İlişkin Uyuşmazlığın Kapsamı:
Kesinleşen bir hükümden sonra ek karar ile, 5275 sayılı Kanunun 108/3. maddesi uyarınca koşullu salıverme hükümlerinden sanığın yararlanmasına yer olmadığına karar verilip verilemeyeceğinin belirlenmesine ilişkindir.
III- Hukuksal Değerlendirme:
Tekerrür, 765 sayılı TCK"da "cezanın artırım nedeni" olarak öngörülmüş iken, yeni sistemde koşullu salıverilme süresini de etkileyecek şekilde bir "infaz rejimi kurumu" olarak düzenlenmiştir. Mükerrirlere özgü infaz rejimi ise 52 75 sayılı İnfaz Kanununun 108. maddesinde düzenlenmiş ve aynı maddenin 3. fıkrasında "ikinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanması durumunda, hükümlü koşullu salıverilmez" düzenlenmesine yer verilmiştir. Sanık hakkında birinci tekerrür şartlarının oluşması nedeniyle tekerrür hükümleri uygulandıktan ve tekerrür uygulanan mahkûmiyet kesinleştikten sonra, yeniden tekerrür hükümlerinin uygulanmasını gerektiren bir suçun işlenmesi halinde ikinci kez tekerrür hükümleri uygulanacak ve hükümlü artık koşullu salıvermeden yararlanamayacaktır.
Tekerrür hükümleri eski ve yeni TCK’nın koşulları ve sonuçları itibariyle farklı düzenlenmiştir. Bazı ilamlarda infaz üzerinden 3 yıllık bir sürenin geçmesi halinde bu ilam TCK’nın 58. maddesine göre tekerrüre esas olmazken, silinme koşulları oluşmadığı için 765 sayılı TCK’nın 81. maddesi uygulanabilecektir. Yine 765 sayılı TCK’nın 81. maddesinin uygulanmış olduğu ilam, uyarlama sonucu ele alınarak lehe olan 5237 sayılı TCK’nın uygulanması durumunda tekerrür hükümleri çıkarılacaktır. İlamın dosyada bulunmaması halinde bu husus denetim dışı kalacaktır. Bununla birlikte mükerrirlere özgü infaz sistemi yeni infaz kanununda düzenlenen ve TCK’nın 58. maddesi de gözönünde bulundurularak formüle edilen yeni bir sistem olduğundan, ikinci kez tekerrür uygulamasına esas alınan ilamdaki tekerrür uygulamasının da TCK’nın 58. maddesi uyarınca yapılması gerekmektedir.
İnceleme konusu somut olayda: ... Asliye Ceza Mahkemesi"nin 24/03/2010 tarih ve 2010/52 esas, 2010/96 karar sayılı kararı ile sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 227/2, 52 ve 58. maddeleri uyarınca 2 yıl hapis ve 120 TL adli para cezası ile cezalandırılması ile mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verildiği, sanık temyizi üzerine kararın Yargıtay 14. Ceza Dairesi"nin 16.12.2013 tarih ve 2012/924 esas 2013/1 karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleştiği, cezanın infazı sırasında infaz savcılığının talebi üzerine ... Asliye Ceza Mahkemesinin 11/03/2014 tarihli ek kararı ile sanığın ikinci kez mükerrir olduğundan bahisle 5275 sayılı Kanunun 108/3. maddesi uyarınca koşullu salıverme hükümlerinden yararlandırılmamasına karar verildiği, sanığın itirazı üzerine ... Ağır Ceza Mahkemesince itirazın reddine karar verilmişse de; Yargıtay incelemesinden geçerek kesinleşmiş bir kararın sanığın aleyhine olacak şekilde ek kararla değiştirilemeyeceği, yukarıda açıklandığı üzere ikinci kez mükerrirlik durumunun da kesinleşen bir kararda uygulanmamasının kazanılmış hak teşkil edeceği, 5275 sayılı Kanunun 108/3. maddesinin uygulanmadığı bir kararın Yargıtayca onanarak kesinleşmesini müteakip, 5275 sayılı Kanunun 108/3. maddesinin uygulanması hükmünü içerir ek kararın hukuken yok hükmünde olduğu, bu nedenlerle ek karara karşı yapılan itirazın merciince kabulüne karar verilmesi yerine reddine karar verilmesinin hukuka aykırı olduğu anlaşılmıştır.
IV- Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın, Kanun yararına bozma isteği doğrultusunda düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden,
... Ağır Ceza Mahkemesinin 28/03/2014 tarihli ve 2014/106 değişik iş sayılı kararının, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2- Aynı Kanun maddesinin 4-a fıkrası gereğince, sonraki işlemlerin mahallinde tamamlanmasına, 09.04.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.