Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/26297 Esas 2013/1811 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Katılanın soruşturma aşamasında, sanıktan şikayetçi olduğunu ve kesinlikle uzlaşmak istemediğini beyan ettiğinden, kovuşturma aşamasında tekrar uzlaşma yoluna gidilmeksizin yargılamanın bitirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığından tebliğnamedeki konut dokunulmazlığını ihlal suçuna yönelik bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
5237 sayılı TCK"nın 61. maddesine aykırı olarak, suça konu otomobilin değerinin fazla olduğu halde, temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi aleyhe temyiz olmadığından ve 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile uygulama yapılırken, her bir suç nedeniyle verilen cezanın yasal sonucu olarak ayrı ayrı anılan maddenin uygulanması gerekirken bir defa hüküm kurulmuş ise de, hükümlülüğün yasal sonucu olup, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görüldüğünden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Çanakkale Ağır Ceza Mahkemesinin 10.06.2005 tarih, 2001/170-2002/107 sayılı uyarlama ek kararı kesinleşmediğinden tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi ve 20.04.2002 tarihli ve aynı sayılı ilamda hükümlülüğün birden fazla suçtan verilen cezaların toplamından oluşması karşısında, içtima çözülerek en ağır cezayı içeren hükümlülüğün tekerrüre esas alınması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümü çıkarılarak yerine "Sanığın Çanakkale Ağır Ceza Mahkemesinin 20.04.2002 gün ve 2001/170-2002/107 sayılı hükmü ile mükerrir olduğu anlaşıldığından 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca aleyhe değiştirmeme ilkesi gözetilerek 5275 sayılı Yasanın 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın aynı ilamda yer alan 765 sayılı TCK"nın 491/4, 59, 81/2 maddesi gereğince hükmolunan 11 ay 20 gün hapis cezası esas alınarak belirlenmesine" cümleleri yazılmak suretiyle, eleştiri dışında, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.