Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/1261 Esas 2020/4614 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17.

Taraflar arasındaki tazminat davasından dolayı Adana 2. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen karara karşı davacı vekili tarafından Bölge Adliye Mahkemesine istinaf başvurusu üzerine Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesince verilen kararının Yargıtay"ca incelenmesi süresi içinde davacı vekili tarafından istenmiş olmakla dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, 16/04/2013 günü dava dışı sürücü ...sevk ve idaresindeki davalı ... şirketine trafik sigorta poliçesi ile sigortalı ... plakalı aracı ile seyir halinde iken yaya ..."ya çarpması ile ileri fırlatması, devamında aracın karşı yönden gelen davacı sürücü ... sevk ve idaresindeki ... plakalı araca çarpması sonucu davacının yaralanmasına sebebiyet verdiğini belirterek 2.000,00 TL maluliyet tazminatın davalıdan tahsilini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile talebini 48.352,89 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, sigorta şirketinin sorumluluğunun sigortalının kusuru oranında olduğunu, sigortalı araç sürücüsünün kazada kusurlu olmadığını, bu nedenle sorumluluklarının bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, dosya kapsamı, tarafların iddia ve savunmaları değerlendirilerek, davanın kabulü ile 48.352,89 TL"nin 30/01/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiz oranı üzerinden davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; karara karşı, davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur
Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesince, incelenen kararın usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu anlaşıldığından davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK"nın 353/1-b,1. maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiş; Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk derece mahkemesince verilen karara yönelik olarak davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Adana 2. Asliye Ticaret Mahkemesine, Dairemiz karar örneğinin ise Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ve aşağıda dökümü yazılı 10,00 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına 09/07/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.