Esas No: 2022/4337
Karar No: 2022/14662
Karar Tarihi: 13.09.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/4337 Esas 2022/14662 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, hırsızlık, mala zarar verme ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar itiraza tabi değildir ve temyiz mümkün değildir. Bu nedenle, dosyanın bu suç yönünden iadesine karar verilmiştir. Sanık, mala zarar verme suçunda hükmolunan para cezasına mahkum edilmiştir, ancak bu hüküm temyiz edilemez. Sanık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme ve hırsızlık suçlarından mahkum edilmiştir ve temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, sanıkların savunma hakları kısıtlanmıştır ve bu nedenle hüküm BOZULMUŞTUR. Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nın 231. maddesi, 264. maddesi, 150/3. maddesi; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanan 6217 sayılı Kanun, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi; 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi, 142. maddesi, 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi, 188/1 ve 289/1-e maddeleri
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I-Sanık ... hakkında müşteki ...'e yönelik iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 231. maddesinin 5. fıkrasına göre verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar, aynı maddenin 12. fıkrası uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararların temyizi mümkün olmadığı ve 5271 sayılı CMK'nın 264. maddesine göre de Kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından sanığın temyiz dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın bu suç yönünden incelenmeksizin mahalline istem gibi İADESİNE,
II- Sanık ... hakkında müşteki ...'e yönelik mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin CMUK'nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
III-Sanık ... hakkında müşteki ...'e yönelik iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme ve sanıkların müşteki ...'a yönelik hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
IV- Sanıklar hakkında müştekiler Muhammet Emin Yürt'e yönelik hırsızlık suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanıklar yüklenen TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14/10/2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanıklara zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 13/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
