Tebliğname No : KYB - 2014/416526

Nitelikli yağma, suç işlemek amacıyla kurulan örgüte üye olmak ve silahla kasten yaralama suçlarından sanık A.. K..’nün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 149/1-a-c-d-f, 220/2-3, 86/1-3-e, 87/3, 62. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis, 1 yıl 8 ay hapis ve 1 yıl 15 gün hapis cezalan ile cezalandırılmasına dair İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 26/09/2011 tarihli ve 2010/267 esas, 2011/221 karar sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, infaz savcılığınca infazda tereddüt oluştuğundan bahisle yağma ve kasten yaralama suçlarından dolayı tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı yönünde karar verilmesi talebinde bulunulması üzerine, hükümlünün örgüt mensubu suçlu olduğu ve bahse konu suçların örgüt kapsamında işlendiği gerekçesiyle bu suçlar yönünden de cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair aynı Mahkemenin 28/02/2014 tarihli ve 2010/267 esas, 2011/221 karar sayılı ek kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 18/12/2014 gün ve 75213 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 29/12/2014 gün ve KYB. 2014-416526 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 26/09/2011 tarihli ve 2010/267 Esas, 2011/221 sayılı kararının Yargıtay 1. Ceza Dairesince yapılan temyiz incelemesi neticesinde, sanık hakkında nitelikli yağma ve kasten yaralama suçlarından kurulan hükümler yönünden suç örgütü üyesi olan sanığın örgüt kapsamında işlediği işbu suçlar yönünden 5237 sayılı Kanun’un 58/9.maddesinin uygulanması gerektiğinin düşünülmemesinin aleyhe temyiz bulunmadığı cihetle bozma nedeni yapılmayarak hükümlerin anılan Dairenin 02/12/2013 tarihli ve 2012/5822 esas, 2013/7155 sayılı kararı ile onanarak kesinleştiği cihetle, Mahkemece hükmün temyiz incelemesi neticesinde kesinleşmesinden sonra ek kararla hükümde değişiklik yapılamayacağı gözetilmeksizin, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına dair karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 28/02/2014 tarih ve 2010/267 Esas, 2011/221 Karar sayılı ek kararının 5271 sayılı CMK"nın 309/4. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yapılmasına, 19/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.