Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/27303 Esas 2014/2502 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : 1.087,42 TL maddi, 2.500 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine.


Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Bozmaya uyularak, yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre; davalı vekilinin, hükmedilen tazminat miktarına ve eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna, davacı vekilinin hükmedilen tazminat miktarına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yasal faizin yakalama tarihinden itibaren talep edilmesi karşısında kabul edilen maddi ve manevi tazminat miktarlarına tahliye tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca, BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasında maddi ve manevi tazminata ilişkin 1. ve 2. bentlerdeki faize ilişkin kısımdan “tutukluluğunun son bulduğu 21/08/2002” ibarelerinin çıkartılarak yerlerine “gözaltına alındığı 09/02/2002” ibarelerinin eklenmesi, suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün, isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.