Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/14453 Esas 2016/1594 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/14453
Karar No: 2016/1594
Karar Tarihi: 23.02.2016

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/14453 Esas 2016/1594 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen hükmün usulüne uygun tebliğ edilmediği gerekçesiyle hukuki değerden yoksun olduğunu kabul etmiş ve dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesine karar vermiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun verdiği karara göre, TCK'nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen \"tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına\" ilişkin karar, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olduğundan sanığın isteğinin itiraz merciince incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline iade edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır: TCK 191/2, 5271 sayılı CMK'nın 267 ve devamı maddeleri.

9. Ceza Dairesi 2015/14453 E. , 2016/1594 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:

14.02.2011 tarihli kararın sanığın yokluğunda verildiği ve dosya arasında bulunan Kars Askerlik Şubesi Başkanlığı"nın 04.03.2011 tarih ve 1055 sayılı yazısında, sanığın 29 Kasım 2010 tarihinde silahaltına alındığı ve muhtemel terhis tarihinin de 29 Şubat 2012 olacağının belirtildiği, gerekçeli kararın ise 01.03.2011 tarihinde sanığın yengesi Sevgi Kesik"in imzasına tebliğ edildiği ve bu nedenle yapılan tebliğatın usulüne uygun olmadığı anlaşıldığından, sanığın 14.06.2012 tarihli dilekçesinin süresinde yapılmış bir temyiz talebi niteliğinde bulunduğu, bu hali ile mahkemenin 14.05.2012 tarih ve 2012/156 – 2012/1010 Esas - Karar sayılı kararının hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilerek 14.02.2011 tarihli hükmün yapılan incelemesinde;

Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında da açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle

5271 sayılı CMK’nın 267 ve devamı maddeleri uyarınca sanığın isteğinin itiraz merciince incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 23.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.