Göçmen kaçakçılığı - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/59 Esas 2015/57 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/59
Karar No: 2015/57
Karar Tarihi: 31.03.2015

Göçmen kaçakçılığı - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/59 Esas 2015/57 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanıkların göçmen kaçakçılığı suçundan mahkumiyetine karar verildi. Temyiz edilen kararda, sanıkların suçu işlediği Kanuna uygun olarak saptandığı ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde sergilendiği belirtildi. Ancak hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı açısından Kanunun 3. maddesi hükmünün gözetilmediği belirtilerek, kararın düzeltilmesi ve hükümlerin onanması kararı verildi. Kanunun 53/1-(c) maddesiyle ilgili olarak da, sanığın kendi altsoyu üzerindekilerle sınırlı olmak üzere koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiği söylendi. Detaylı açıklama için Kanunun 5237 sayılı TCK\"nın 53/1-(c) maddesi ve 3. fıkrası, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası ve 1412 sayılı CMUK\"nın 322. maddesi incelenebilir.

18. Ceza Dairesi 2015/59 E. , 2015/57 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Göçmen kaçakçılığı
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanıklara yükletilen göçmen kaçakçılığı eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı açısından anılan Kanun maddesinin 3 fıkrası hükmünün gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanıkların temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye aykırı olarak, 5237 sayılı TCK"nın 53/1(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindekilerle sınırlı olmak üzere koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanununa uygun bulunan hükümlerin, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 31.03.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.