Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/27819 Esas 2016/2750 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/27819
Karar No: 2016/2750
Karar Tarihi: 28.03.2016

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/27819 Esas 2016/2750 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, emlakçılık yapan bir tanık vasıtasıyla müşteri olarak anlaştığı ve katılımcının evinde anlaşma yaptığı dairenin satışı için tapuda işlem yapacakları sırada 500 TL para aldıktan sonra telefonunu ve katılımcının telefonunu alıp ortadan kaybolmak suretiyle dolandırıcılık suçunu işlemiştir. 157/1, 62, 52/2-4, 53/1-3 maddeleri gereğince mahkum olmuştur. Hürriyeti bağlayıcı ceza ile birlikte adli para cezası da verilmiştir. Ancak, adli para cezasının alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi nedeniyle hüküm bozulmuş ve adli para cezası ibareleri düzeltilerek karar onanmıştır. 6217 Sayılı Kanunun 13. maddesi, Anayasa Mahkemesi'nin 20.11.2011 tarihli ve 2011/54-142 sayılı kararı ile iptal edildiğinden, temyiz harcı ödenmemesi nedeniyle yapılan temyiz istemi reddedilmiştir. Kanun maddelerinin açıklamaları şöyledir:
- 157/1: Dolandırıcılık suçunu tanımlamaktadır.
- 62: Sanığın cezası hafifletilebilir veya artırılabilir.
- 52/2-4: Sanığın cezasını etkileyen hususlar konusundadır.
- 53/1-3: Sanık hakkında hüküm verirken dikkate alınması gereken raporlar ve belgeler ile ilgilidir.

15. Ceza Dairesi 2013/27819 E. , 2016/2750 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 52/2-4, 53/1-3 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
6217 Sayılı Kanunun 13.maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 20.11.2011 tarih ve 2011/54-142 sayılı kararı ile iptal edilmesi karşısında, mahkemenin temyiz harcı ödenmemesi nedeniyle temyiz isteminin reddine ilişkin 23/02/2012 tarihli ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
Sanığın emlakçılık yapan tanık ... vasıtasıyla katılanın evine müşteri olduğu ve dairenin satışı konusunda katılanla anlaştıkları, birlikte tapuya giderek işlem yapacakları sırada sanığın harç yatırması gerektiği bahanesi ile 500 TL para aldığı ayrıca telefonunun şarjının bittiğini söyleyerek katılanın telefonunu da alıp birisiyle görüşüyormuş gibi yaparak katılanın yanından uzaklaşıp ortadan kaybolduğu olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında temel ceza tayini sırasında hürriyeti bağlayıcı cezanın alt sınırdan belirlendiği halde adli para cezasının alt sınırdan uzaklaşılarak tespit edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu aykırılık aynı Kanunun 322. maddesi gereğince yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "30 gün", “25 gün” ve " 500 TL" adli para cezası terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla "5 gün", “ 4 gün” ve " 80 TL" adli para cezası ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.