Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/21157 Esas 2015/2887 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki istihkak davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı 3.kişiler vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

2004 Sayılı İcra ve İflas Kanununun 4949 sayılı Yasanın 101. maddesiyle değişik 363. maddesi hükmüne göre; Yasa"nın yürürlüğe girdiği 30.7.2003 tarihinden sonra icra mahkemelerince verilecek kararların temyiz edilebilmesi için, temyize konu dava değerinin 2.000.000.000 TL.’yi geçmesi gerekir.
İİK"na 4949 sayılı Yasa"nın 102. maddesiyle eklenen Ek 1. madde uyarınca da; bu parasal sınır, her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yılda uygulanan parasal sınırların 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesi uyarınca ...nca her yıl tespit ve ilan edilen yeniden değerlendirme oranında artırılması suretiyle uygulanır. Bu şekilde belirlenen sınırların (on milyon TL) 10.00.YTL‘yi aşmayan kısımları dikkate alınmaz.
2011 yılında bu parasal sınır 4.420,00 TL.olarak uygulanmıştır.
Öte yandan 26.12.2011 gün ve 2815 sayılı Resmi Gazetede ilan edilen ...’na ait 411 sıra numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinde, 2011 yılı için belirlenen yeniden değerlendirme oranı %10,26 olarak öngörülmüştür. Buna göre, 2012 yılında icra mahkemelerince istihkak davaları sonucunda verilecek kararların temyiz edilebilmesi için, temyize konu dava değerinin 4.870,00-TL.’sini geçmesi gerekir.
Takip hukukuna dayalı istihkak davalarında dava değerini, takip konusu alacak miktarı ile temyiz konusu olan hacizli mal değerinden hangisi az ise o değer oluşturmaktadır.
Somut olayda, temyiz konusu dava değeri, 2012/83 Esas sayılı dava yönünden hacizli mal değeri olan 1.150,00 TL, birleşen 2012/122 Esas sayılı hacizli mal değeri olan 2.400,00 TL"dir.
Bu durumda hüküm kesin nitelik taşıdığından temyiz dilekçesinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıdaki nedenlerle İİK’nun 363, 365/3 Eki 1. maddeleri uyarınca davacı 3.kişiler vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacı 3.kişilere geri verilmesine 17.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.