Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/2412 Esas 2022/14580 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın 27.01.2016 tarihli duruşmada alınan savunmasında, duruşmalardan vareste tutulmayı talep ettiği görülmekle, tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Müşteki duruşma aşamasındaki beyanında zararının karşılandığını, 01.07.2016 tarihli dilekçesi ile de zararının sanık tarafından soruşturma aşamasında karşılandığını belirtmesi karşısında; müştekiden zararının ne zaman karşılandığı sorularak sanık hakkında TCK'nın 168. maddesinde tanımlanan etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanma olanağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Müşteki beyanında olayın saat 20.53 sıralarında olduğunu beyan ettiği, CD inceleme tutanağına göre saat 00.16 sıralarında olayın olduğu, yaz saati uygulaması da dikkate alınarak UYAP'dan alınan güneş batış çizelgesine göre suç tarihinde, gece vaktinin saat 20.09'da başladığının anlaşılması karşısında; suç saatinin tam tespiti sağlanarak hırsızlık suçunun gece vakti işlenip işlenmediği araştırılmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
3-15.04.2015 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 26.04.2015 olarak hatalı yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 13.09.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.