MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, 6136 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
A-Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
TCK"nın 53/1-b maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesinin infaz evresinde resen gözetilebileceği,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Tekerrüre esas alınan önceki mahkumiyetin, sanığın 18 yaşından küçükken işlediği suça ilişkin olması karşısında, sanık hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...’in temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu husus, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası, tebliğnamedeki isteme kısmen aykırı olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, hüküm fıkrasındaki “tekerrür uygulanmasına ilişkin kısımların çıkartılması” biçiminde, HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
B- 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan kurulan hükmün temyizine gelince, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak,
1- 6136 sayılı Kanunun 15/4. maddesinde tanımlanan suçun tehlike suçu olması ve “taşınması ve bulundurulması yasak olmayan bıçak ve diğer aletlerin bir suçta kullanılmaksızın sırf saldırı amacıyla taşınması halinde oluşacağının” belirtilmesi karşısında, 6136 sayılı Kanunun 4. maddesi kapsamında yasak niteliği haiz bıçaklardan olmayan suça konu bıçağın görevi yaptırmamak için direnme suçunda kullanıldığı ve sanığın silahla görevi yaptırmamak için direnme suçundan da mahkum olduğu anlaşıldığından "sırf saldırıda kullanmak amacıyla taşıma" suçunun unsurunun oluşmadığı bu nedenle ayrıca 6136 sayılı Kanun"un 15/4. maddesi uyarınca cezalandırılamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2- Kabule göre de;
a- 6136 sayılı Kanun"un 15/4. maddesinde tanımlanan suçun, ön ödeme uygulaması kapsamındaki suçlardan olması karşısında, TCK"nın 75. maddesinde belirtilen, ön ödeme teklif ve yöntemi uygulanmadan mahkumiyet kararı verilmesi,
b- 6136 sayılı Kanunun 15/4. maddesinde öngörülen ceza miktarının 3 aya kadar hapis veya adli para cezası olmasına karşın sanık hakkında 5 ay hapis ve 400 TL para cezasına hükmedilmek suretiyle fazla ceza tayini,
c- Tekerrüre esas alınan önceki mahkumiyetin, sanığın 18 yaşından küçükken işlediği suça ilişkin olması karşısında, sanık hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
d- TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hüküm, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmiş olması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ...’in temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 12/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.