MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, nitelikli dolandırıcılık, görevi ihmal
HÜKÜM : Sanık ...: Beraat
Sanıklar ..., ...: Mahkumiyet

I-Şikayetçi banka vekilinin temyiz istemine yönelik yapılan incelemede:
Sanıklara yüklenen dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçundan doğrudan zarar görenin Sosyal Güvenlik Kurumu olup, bu suçtan doğrudan zarar görmeyen şikayetçi ...Bankası"nın hükmü temyiz etme hakkı bulunmadığından adı geçen şikayetçi vekilinin, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 317.maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında resmi belgede sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarından verilen hükme yönelik temyiz incelemesinde:
Elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı, dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
III-Sanık ... hakkında resmi belgede sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarından verilen hükümlere yönelik temyiz incelemesine gelince;
Katılan vekilinin 23.06.2009 havale tarihli temyiz dilekçesi içeriğinden temyiz isteminin beraat kararına yönelik olduğu, sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik aleyhe temyiz isteminin bulunmadığı anlaşılmış, mahkemece dolandırıcılık eyleminin teselsül ettiği ve tesessül eden eylemlerin bölünemeyeceği gözetilmeden, 19.10.2002 tarihinden önceki eylemlerin zamanaşımının gerçekleştiğinden bahisle adli para cezasının hesaplanması sırasında ayrık tutularak az ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle;
5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun, aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilen hükümlünün kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı ise de; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Yasanın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; Anayasa Mahkemesinin TCK.nın 53. maddesine ilişkin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunlulukta nazara alınarak TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların hükümlerden çıkartılması ile yerlerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.11.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.