23. Hukuk Dairesi Esas No: 2018/2325 Karar No: 2019/791 Karar Tarihi: 28.02.2019
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/2325 Esas 2019/791 Karar Sayılı İlamı
Özet:
23. Hukuk Dairesi'nin 2018/2325 E. ve 2019/791 K. sayılı kararına göre, sıra cetvelinin iptali davasında, davalının başka bir borcu sebebiyle konulan haczin bedeli paylaşıma konu olan taşınmazla ilgisinin olmadığı, dolayısıyla çıkarılan sıra cetvelinde davalı tarafından konulan haciz için hukuki bir dayanak olmadığı ve garameten paylaşımın doğru olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır. Kararda, 492 Sayılı Harçlar Kanunu'nun 13/j maddesi gereği davalıdan harç alınmasına yer olmadığı belirtilmiştir. Karar düzeltme yolu açılmıştır.
23. Hukuk Dairesi 2018/2325 E. , 2019/791 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki sıra cetvelinin iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. - K A R A R - Davacı vekili, bedeli paylaşıma konu taşınmazda konulan ilk haczin müvekkiline ait olduğunu, taşınmaz maliki borçlu Necati"nin davalı kuruma borcu bulunmadığını, buna rağmen sıra cetvelinde garameten paylaşım yapıldığını, sıra cetvelinin usul ve yasaya uygun olmadığını ileri sürerek sıra cetvelinin iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, davalı kurumun alacağının ve haczinin geçerli olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; dava dışı borçlu ..."in şirketi temsil ve ilzama yetkisi bulunmadığı, bu nedenle şirket borcundan dolayı şahsi mal varlığına konulan haciz neticesinde şahsi taşınmazlarının satışı sebebi ile yapılan sıra cetvelinde davalı tarafça konulan haczin hukuki bir dayanağının bulunmadığı ve garameten paylaşımın yerinde olmadığı gerekçesiyle, davanın kabulü ile 10.10.2012 tarihli sıra cetvelinde davalıya ayrılan payın davacı tarafa ödenmesine karar verilmiştir. Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 Sayılı Harçlar Kanunu"nun 13/j maddesi gereğince davalı ..."dan harç alınmasına yer olmadığına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 28.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.