18. Ceza Dairesi Esas No: 2015/99 Karar No: 2015/17 Karar Tarihi: 30.03.2015
Göçmen kaçakçılığı - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/99 Esas 2015/17 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık göçmen kaçakçılığı suçundan mahkum edildi. Temyiz isteği reddedilerek hüküm onandı ancak bazı hatalar tespit edildi. Hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı açısından Kanun maddesinin gözetilmemesi ve adli para cezasının alt sınırın üzerinde belirlenmesi gibi hatalar düzeltildi. Sonuç cezayı 100 TL adli para cezasına çevirdi. Davanın esasına 5237 sayılı TCK'nın 79/1, 53/1(c) ve 3. fıkrası, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi uyarınca karar verildi.
18. Ceza Dairesi 2015/99 E. , 2015/17 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Göçmen kaçakçılığı HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre temel ceza belirlenirken uygulanan kanun maddesi TCK’nın 79/1-a maddesi yerine 79/1 olarak gösterilmiş ise de, sonuca etkili bulunmayan ve maddi yanılgıdan kaynaklanan bu yanlışlığın yerinde düzeltilebileceği kabul edilerek yapılan incelemede; Sanığa yükletilen göçmen kaçakçılığı eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen durışma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı; Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır. Ancak; 1-5237 sayılı TCK"nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı açısından anılan Kanun maddesinin 3 fıkrası hükmünün gözetilmemesi, 2- Temel hapis cezasının alt sınırdan belirlenmesine karşın adli para cezasının alt sınırın üzerinde belirlenemeyeceğinin düşünülmemesi, Kanuna aykırı, sanık ... müdafiinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, 1- 5237 sayılı TCK"nın 53/1(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindekilerle sınırlı olamak üzere koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması, 2- Adli para cezasına ilişkin sonuç cezanın “ 100 TL adli para cezasına çevrilmesi” biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanununa uygun bulunan hüküm, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 30/03/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.