Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/19976 Esas 2015/32619 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş akdinin haksız olarak işverence feshedildiğini iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatı, fazla çalışma ile genel tatil alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
B) Davalılar Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, taraflar arasında davacı işçinin fazla çalışmasının olup olmadığı hususu ihtilaflıdır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda tanık beyanlarına dayalı olarak davacının haftanın 08.45-20.00 saatleri arası 11,25 saat çalıştığı, günde 1,5 saat ara dinlenmesinin tenzili ile haftalık çalışmasının (9,75 saat x6 gün) 58,5 saat olduğu ve buna göre 45 saati aşan 13,5 saat fazla çalışma yaptığının kabulü ile sonuca gidilmesi isabetsiz olup, hesap hatası içermektedir.
Davacının 08.45-20.00 saatleri arasındaki çalışmasının 11,15 yerine hataen 11,25 saat olarak saptanması haftalık çalışmanın 12,9 saat yerine 13,5 saat olarak hesaplanmasına neden olmuştur. Hatalı hesaba dayalı karar isabetsizdir.


3-Mahkemece hükmedilen alacakların net mi yoksa brüt mü olduğunun kararda belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 17.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.