Esas No: 2021/3803
Karar No: 2022/14690
Karar Tarihi: 14.09.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/3803 Esas 2022/14690 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, karşılıksız yararlanma suçundan mahkum edilmiştir. Dosya incelenerek, sanığın gerekçeli kararın kendisine tebliğ edilmesi için dilekçe verdiği ancak yapılan tebligatın usule uygun olmadığı tespit edilmiştir. Tebligat yapılacak adresin öncelikle bilinen en son adres olduğu ve Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılması gerektiği belirtilerek, bu adreste tebligat yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine tebliğ yapılmak suretiyle tebliğ işleminin yapılması gerektiği ifade edilmiştir. İlgili kanun maddeleri 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. ve 21/1-2. maddeleridir. Dosya, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iade edilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın 04/07/2016 tarihli süre tutum dilekçesinde gerekçeli kararın kendisine tebliğini istediği, açıklamalı temyiz sebeplerini gerekçeli kararın kendisine tebliğ edilmesini müteakip bildireceğini beyan ettiği, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, bu adrese tebliğ yapılması gerekirken, yokluğunda verilen kararın sanığın bilinen son adresi ve aynı zamanda MERNİS adresi olan adresine doğrudan “MERNİS adresi” ibaresi ile çıkarılan ve muhatabın tebliğ adresinin kapalı olduğu, adreste kimsenin bulunmadığı gerekçesiyle doğrudan muhtara yapılan tebligat işleminin usule aykırı olmasından dolayı, gerekçeli kararın sanığa usulüne uygun olarak (öncelikle bilinen en son adresine tebliğ yapılması, bu adreste tebligat yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliği ile buna ilişkin belge ve sunulması halinde temyiz dilekçesi de eklendikten ve bu konuda ek tebliğname düzenlendikten sonra incelenmek üzere İADESİNİN mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 14/09/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
