MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Göçmen kaçakçılığı
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre ve olayın diğer sanığı .... hakkında göçmen kaçakçılığı suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın itiraz mercii tarafından kaldırılması üzerine dosyanın yeniden esasa kaydedildiği anlaşılmakla, temyiz kapsamının sanık ... hakkında verilen mahkumiyet kararına yönelik olduğu kabul edilerek dosya görüşüldü,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanığa verilen temel cezanın, TCK"nın 61. maddesi uyarınca "suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesinde kullanılan araçlar, suçun işlendiği zaman ve yer, suç konusunun önem ve değeri, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı, failin kast veya taksire dayalı kusurunun ağırlığı, failin güttüğü amaç ve saiki" şeklinde sayılan cezanın bireyselleştirme ölçütlerinden birine veya birkaçına dayanılarak, yakalanan göçmen sayısı da nazara alınıp, TCK"nın 3/1. madde ve fıkrasında yer alan orantılılık ilkesi de gözetilmek suretiyle asgari haddin üzerinde belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Suç tarihi itibariyle, 25.07.2010 tarih ve 27652 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6008 sayılı Kanunun 6. maddesiyle değişik TCK"nın 79/1. maddesine eklenen ek cümle gereği sanığın teşebbüs aşamasında kalan eyleminin tamamlanmış suç gibi cezalandırılmasının gerektiği düşünülmeden, tayin olunan temel cezadan TCK"nın 35. maddesi uyarınca indirim yapılmak suretiyle eksik ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafii ile O Yer ve Üst Cumhuriyet Savcılarının temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 30.03.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.