Esas No: 2021/1679
Karar No: 2022/14686
Karar Tarihi: 14.09.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/1679 Esas 2022/14686 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, kasten yaralama, tehdit, hakaret ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından yargılandı. Yargılama sonucunda, sanık kasten yaralama suçundan mahkum edildi, diğer suçlardan beraat etti. Sanığın kasten yaralama suçuna yönelik verilen mahkumiyet kararına yönelik temyiz itirazı reddedildi. Konut dokunulmazlığının ihlali ve tehdit suçlarından verilen beraat kararları ise onandı. Sanığın konut dokunulmazlığının ihlali, tehdit ve hakaret suçlarından verilen beraat kararlarına yönelik temyiz itirazları, sanığın ölümü nedeniyle bozuldu. Karara göre, sanığın hukuki durumunun yerel mahkemece değerlendirilmesi gerekiyor. Kanun maddeleri ise şu şekilde:
- 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde: doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün değildir.
- 5237 sayılı TCK'nın 64/1: Yargılama sırasında ölen sanık için hükümler uygulanmaz.
- 5271 sayılı CMK'nın 223/8. madde: Sanığın ölümü halinde, hukuki dur
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, tehdit, hakaret, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan sanık ve katılanın temyiz dilekçelerinin içeriğine göre, sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik temyiz taleplerinin bulunmadığı belirlenerek yapılan incelemede;
1-Sanık ...’ın hakkında, kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik temyiz isteminin reddine dair 28/12/2015 tarihli ek karara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14/04/2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, sanık hakkındaki kasten yaralama suçuna yönelik temyiz isteminin reddine dair 28/12/2015 tarihli ek kararda isabetsizlik bulunmadığından, sanığın ek karara yönelik temyiz talebinin reddine dair ek kararın istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve tehdit suçlarından verilen beraat kararlarına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
3-Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali, tehdit ve hakaret suçlarından verilen beraat kararlarına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Elektronik ortamda UYAP-MERNİS’ten alınan nüfus kayıt örneğinde, sanığın hükümden sonra 15/12/2020 tarihinde öldüğünün anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK'nın 64/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca sanığın hukuki durumunun yerel mahkemece değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık ... ve katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 14/09/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
