Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/19226 Esas 2015/32595 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/19226
Karar No: 2015/32595
Karar Tarihi: 17.11.2015

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/19226 Esas 2015/32595 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi         2014/19226 E.  ,  2015/32595 K.

    "İçtihat Metni"



    MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

    DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile ücret alacağı ve yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
    Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    A) Davacı isteminin özeti:
    Davacı vekili, davacının 01/02/2011-25/02/2013 tarihleri arasında davalı işverenlikte çalıştığını, bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ücret, yıllık izin ücreti alacaklarını istemiştir.
    B)Davalı cevabının özeti:
    Davalı vekili, davacının 01/02/2011-21/12/2012 tarihleri arasında davalı işverenlikte çalıştığını, iddia ve taleplerin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
    C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
    Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davacının 01/02/2011-25/02/2013 tarihleri arasında çalıştığı ve taleplerin sübut bulduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    D)Temyiz:
    Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    E)Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Somut uyuşmazlıkta mahkemece davacının 25/02/2013 tarihine kadar çalıştığı kabul edilerek sonuca gidilmiş ise de dosyada davacının 25/02/2013 tarihine kadar çalıştığına ilişkin belge bulunmadığı gibi, davacının iş aktinin son bulduğu tarihte davalı işyerinde çalışması sonucunda doğrudan görgüye dayanan bilgisi olan bir tanık beyanı ile de bu husus ispatlanabilmiş değildir. Bu nedenle, davacının çalışmasının hizmet dökümünde belirtildiği üzere 25/12/2012 tarihinde son bulduğunun kabul edilerek tüm alacakların buna göre hesaplanması gerektiğinin gözetilmemesi hatalıdır.


    F)Sonuç:
    Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.