MAHKEMESİ : ... ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
.

Taraflar arasında görülen alacak davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dilekçesinde; müvekkili olan davacının 31.10.2005 tarihinde satın aldığı ve satın aldığı tarihten beridir sınırlarında herhangi bir değişim olmayan 18 parsel sayılı taşınmaz zannettiği yere iyiniyetli olarak 5-6 yıl önce ağaç dikerek yetiştirdiğini, davalı tarafından açılan el atmanın önlenmesi davası neticesinde davanın kabul edildiğini, ağaç bedelleri kadar davalının sebepsiz zenginleştiğini belirterek, ağaçların bedeli olarak 15.170,00 TL"nin işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; davanın kabulü ile, 15.170,00 TL tazminatın dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili yönünde hüküm tesis edilmiş; hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Medeni Kanunun 722. maddesi gereğince bir kimse kendi arazisindeki yapıda başkasının malzemesini ya da başkasının arazisindeki yapıda kendisinin veya bir başkasının malzemesini kullanırsa, bu malzeme arazinin bütünleyici parçası olur. Ancak, sahibinin rızası olmaksızın kullanılmış olan malzemenin sökülmesi aşırı zarara yol açmayacaksa, malzeme sahibi, gideri yapıyı yaptırana ait olmak üzere bunların sökülüp kendisine verilmesini isteyebilir. Aynı koşullar altında arazinin maliki de, rızası olmaksızın yapılan yapıda kullanılan malzemenin, gideri yapıyı yaptırana ait olmak üzere sökülüp kaldırılmasını isteyebilir.
Aynı Kanunun 723. maddesi gereğince malzeme sökülüp alınmazsa arazi maliki, malzeme sahibine uygun bir tazminat ödemekle yükümlüdür. Yapıyı yaptıran malzeme sahibi iyi niyetli değilse, hâkimin hükmedeceği miktar bu malzemenin arazi maliki için taşıdığı en az değeri geçmeyebilir.
Somut olayda, dava konusu 19 parsel sayılı taşınmazın tapuda davalı adına, 18 nolu parselin ise davacı adına tapuda kayıtlı olduğu, 18 nolu parsel maliki olan davacının, davalıya ait 19 nolu parselin 2.300 m2lik kısmına el attığının tespit edilmesi üzerine davalı tarafından açılan el atmanın önlenmesi davasının kabulüne karar verildiği ve bu kararın kesinleştiği, davalının maliki olduğu taşınmazın davacı tarafından el atılan 2.300 m2lik kısmına davacı tarafından muhtelif ağaçların dikildiği anlaşılmaktadır.
Bu şartlar altında, davacı, kendisine ait olmayan taşınmaz üzerine ağaç diktiğine göre iyi niyetli olmadığı kabul edilerek, davacı sadece MK. madde 723 gereğince asgari levazım bedelini talep edebilecektir.
Hal böyle olunca, davacı 763 sayılı Medeni Kanunun 649/2 ve 655 . maddeleri (yeni MK. madde 995) gereğince yaptığı muhdesat ve diktiği ağaçların asgari levazım bedelini isteyebilir. Gerek öğreti gerekse sapma göstermeyen uygulama ile asgari levazım değerinin, yapı eklenti ve dikilenlerinin yapımında kullanılan tüm malzemenin işçilik ve yapımcı kârı gibi unsurlar gözetilmeksizin piyasadaki değerlerinden, yapım yılı ve yıllarına göre yıpranma düşüldükten sonra elde edilecek miktar şeklinde hesaplanacağı da benimsenmiş bulunmaktadır.
Öyle ise mahkemece, somut olayda davacının kötüniyetli olduğu kabul edilerek, asgari levazım bedelinin tahsiline karar verilmesi gerekirken, yanlış gerekçeler ile davanın kabulüyle ağaçların bedelinin tahsiline karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 05.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.