18. Ceza Dairesi Esas No: 2015/19512 Karar No: 2016/20060 Karar Tarihi: 28.12.2016
Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/19512 Esas 2016/20060 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarından mahkum edilmiştir. Temyiz isteği reddedilmiştir. Mahkeme, sanığın suçlu olduğuna dair yeterli kanıtların olduğunu belirtmiştir. Sanığın görevi yaptırmamak için direnme eylemini birden fazla görevliye karşı tek bir fiil ile gerçekleştirmesine rağmen, TCK'nın 43/2. maddesi uygulanmamıştır. Mahkeme, TCK'nın 53/1-b maddesindeki hak yoksunluğu hükmünün Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağını, ancak TCK'nın 53. maddesinin 1 ila 3. fıkralarında yer alan hak yoksunluğu hükümlerinin uygulanabileceğini belirtmiştir. Kanun maddeleri açıklandıktan sonra kararın esastan reddi ve hükümlerin onanması kararı verilmiştir.
18. Ceza Dairesi 2015/19512 E. , 2016/20060 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin, Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu, Sanığın, görevi yaptırmamak için direnme eylemini, birden fazla görevliye karşı bir suç işleme kararı kapsamında tek bir fiil ile gerçekleştirmesine karşın, TCK"nın 43/2. maddesi uygulanmamış ise de, karşı temyiz bulunmadığından bozma yapılamayacağı, TCK’nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağı ortadan kalkmış ve yine aynı Kanunun 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkûm olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı gözetilmemiş ise de, mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak infaz evresinde re"sen, TCK"nın 53. maddesinin 1 ilâ 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde uygulanması mümkün görüldüğünden, bu hususların bozmayı gerektirmediği, Anlaşıldığından, sanık ...’in ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 28.12.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.