Görevi yaptırmamak için direnme - mala zarar verme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/19511 Esas 2016/20054 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/19511
Karar No: 2016/20054
Karar Tarihi: 28.12.2016

Görevi yaptırmamak için direnme - mala zarar verme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/19511 Esas 2016/20054 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların görevi yaptırmamak için direnme ve mala zarar verme eylemlerinin kanıtlarla desteklendiği ve doğru olarak nitelendirildiği, suç türlerinin kanunda öngörüldüğü belirtilerek mahkumiyet hükmü verildiği anlaşılmaktadır. Sanığın polisin belindeki silahı alarak yaptığı direnme suçu için TCK'nın 265/4. maddesi uygulanmamakla birlikte bu konuda aleyhe temyiz bulunmadığından bozma yapılamayacağı belirtilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesinin hak yoksunluğuna ilişkin hükmün iptali nedeniyle uygulama yapılmasının imkansız olduğu, ancak mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK'nın 53. maddesi uyarınca infaz evresinde uygulanabileceği belirtilmiştir. Bu nedenle, sanık ...'in nedenleri yerinde görülmemiş ve temyiz dava reddedilmiştir. Kararda, sanıkların suçu nitelendiren TCK maddelerine ayrıntılı değinilmemiştir.

18. Ceza Dairesi 2015/19511 E. , 2016/20054 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanıklara yükletilen görevi yaptırmamak için direnme ve mala zarar verme eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
a) Sanığın görevi yaptırmamak için direnme suçunu, polisin belindeki silahı alarak işlediğinin kabul edilmesine karşın, TCK’nın 265/4. maddesi uygulanmamış ise de, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma yapılamayacağı,
b) TCK’nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağı ortadan kalkmış ve yine aynı Kanunun 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkûm olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı gözetilmemiş ise de, mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak infaz evresinde re"sen, TCK"nın 53. maddesinin 1 ilâ 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde uygulanması mümkün görüldüğünden, bu hususların bozmayı gerektirmediği,
Anlaşıldığından, sanık ...’nın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 28.12.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.