Tebliğname no : 9 - 2011/198132
Mahkemesi : Manisa 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 09/03/2011
Numarası : 2010/422 - 2011/141

Taksirle öldürme suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine,ancak;
Sanığın ticari yolcu taşıma minibüs şoförü olduğu, olay günü ölen Z.. B.."ın sanığın idaresindeki araca yolcu olarak bindiği, olay yerinde inmek istediğini sanığa söylediği,sanığın aracı sağa çektiği, Zozan"ın araçtan indiği sırada düşmesi nedeniyle kafa travmasına bağlı kafa tası kemiği kırığı nedeniyle öldüğü olayda, İstanbul Adli Tıp Kurumu 1.İhtisas Dairesi"nin 07/04/2010 tarihli raporunda, “Kişinin ölümünün kafa travmasına bağlı kafatası kemiği kırığı ile birlikte beyin kanaması ve gelişen komplikasyonlar sonucu meydana geldiği, 20/05/2008 günü geçirdiği kaza ile ölümü arasında illiyet bağı bulunduğunun “ belirtildiği, tanık Ç.. B.. “Z.. B.. 6202 sokağın kesiştiği yere gelmeden önce dolmuş sürücüsüne hitaben müsait yerde ineceğini söyledi. Dolmuş sürücüsü aracı yavaşlatarak otomatik kapıyı açtı. Araç tam olarak durmamıştı. Ancak inilebilecek pozisyondaydı. Z.. B.."ın o esnada yere düştüğünü araç içerisinde bulunan çocukların bağrışmalarından fark ettim. Bunun üzerine dolmuş sürücüsü aracını durdurdu.” şeklindeki beyanı ve dosya içindeki diğer tanık beyanları ile İstanbul Adli Tıp Kurumu 1. İhtisas Dairesi"nin 07/04/2010 tarihli raporu birlikte değerlendirildiğinde, durmadan aracın kapısını açtığı ve ölenin araçtan inmek istediği sırada yere düştüğü sanığın kusurunun olduğu, bu itibarla cezalandırılması gerekirken yazılı şekilde beratine karar verilmesi,
Kabule görede;
Sanığın olayda kusurunun olmadığı kabul edildiği, sanık hakkında CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraat kararı verilmesi gerekirken CMK"nın 223/2-e maddesi gereğince beraat kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 03.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.