Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/27294 Esas 2013/1639 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/27294
Karar No: 2013/1639
Karar Tarihi: 28.01.2013

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/27294 Esas 2013/1639 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kilitli bir otomobili çalmakla suçlanmış ve mahkum edilmiştir. Yargılama sürecinde sanığın hüküm giydiği hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar haklarından yoksun bırakılması kararı verilmiştir. Karar temyiz edilmiş ve Yargıtay, kararı bozmuştur. Bozma nedeni olarak, sanığın infaz sürecindeki haklarının ihlal edilmesi gösterilmiştir. Sonuç olarak, kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b ve 142/1-e maddeleri, 53/1-c ve 53/3 maddeleri, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1 maddesi ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesi.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/27294 E. , 2013/1639 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın park halindeki kilitli otomobili çaldığının anlaşılması karşısında, eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1. maddesinin (b) bendine uyduğu gözetilmeyerek, aynı maddenin (e) bendi ile hüküm kurulması sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK’nın 53/3. maddesi göz ardı edilerek, 53/1-c bendinde belirtilen haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmiş olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘53/1-2. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanıkların mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.