MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle ;müvekkilinin 16/05/2007 tarihinde davalı iş yerinde yetkili yardımcı olarak işe başladığını, 2009 yılına kadar aralıksız çalıştığını, günde 3 saat fazla mesai yaptığını, resmi tatiller ve genel tatillerde çalıştığını, 08/10/2009 tarihinde doğum iznine ayrıldığını, sonrasında aynı şekilde çalışmaya devam ettiğini, ancak anne şiftinden dolayı resmi tatil ve genel tatillerde çalışmadığını, 2 yılda bir terfi verilmesi gerekirken verilmediğini, bir yıllık izninin kullandırılmadığını, ... 21. Noterliğinin 21/11/2013 tarih ve 39375 yevmiye numaralı ihtarı iş akdini 1475 SK. 14/5 maddesi gereğince emeklilik nedeniyle haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı,fazla mesai ücreti,yıllık izin,cumartesi çalışma ücreti ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle, emeklilik şartlarının oluşmadığını, iradesinin istifa olduğunu, başka bir iş yerinde çalışıp çalışmadığının araştırılması gerektiğini, iş yerinde fazla çalışma yapabilecek ünvanların belirlendiğini, davacının bunlardan biri olmadığını, hizmet sözleşmesinde fazla çalışmanın ücret dahil olduğunun belirtildiğini, zaman aşımı itirazlarının bulunduğunu, ücretlerin bankaya ödendiğini ve hiçbir itirazı kayıt olmaksızın tahsil edildiğini, yıllık izin alacağının ödendiğini, pazar gününün hafta tatili olduğunu, cumartesi günü çalışma ücreti ve genel tatil ücreti talebinin reddinin gerektiğini savunarak,davacının reddini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece özetle; SGK kayıtları,toplanan delillerin değerlendirilmesinde; davacının davalı işverenlikte 16/05/2007-21/11/2013 tarihleri arasında 6 yıl 6 ay 5 gün çalıştığı,davacının giydirilmiş brüt 2.710,16 TL olduğunun anlaşıldığı, Yargıtayın istikrar kazanan son uygulamalarına göre iş akdini emeklilik nedeniyle sona erdiren işçinin bir başka bir iş yerinde çalışmaya başlamış olması yasal hak olan emeklilik nedeniyle iş akdinin sona erdirmesini hükümsüz kılmayacağı,buna göre işçi yasal hakkını kullanmış olması nedeniyle kıdem tazminatına hak kazanmış olup başka bir iş yerinde yeniden işe girmiş olması bu alacağın ödenmemesi sonucunu doğurmayacağı,haftalık gerçekleşen 46 saatlik çalışmasının 5 saatinin fazla sürelerle çalışma, 1 saatinin fazla çalışma olarak gerçekleştiği, yine davacı tarafça cumartesi günleri çalışmaları için ayrı bir talep ileri sürüldüğünden cumartesi çalışmasına yönelik toplam 2 saat çalışmanın hesaplama dışı bırakılması suretiyle 4 saatlik fazla çalışma süresine dair yapılan hesaplama mahkemece yeterli görülerek hüküm altına alındığı,davacının cumartesi çalışma ücreti talebinde bulunduğu,davacının 4 haftada bir cumartesi 8 saat olmak üzere , ortalama her cumartesi bir saat fazla süreli çalışma ve bir saat fazla çalışma olmak üzere iki saat çalışma yaptığına ilişkin hesaplamanın mahkemece uygun görüldüğü,davacının çağrı merkezi gibi sürekli çalışan bir bölümde çalışıyor olması nedeniyle ulusal bayram ve genel tatil günlerinde de nöbetleşe çalıştığının anlaşıldığı,davacıya fiilen kullandığı yıllık izinlerinin haricinde Aralık 2013 ayı bordrosu ile ödeme yapıldığı anlaşılmakla davacının bakiye yıllık izin alacağının kalmadığı gerekçesi ile reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut uyuşmazlıkta bireysel veya toplu iş sözleşmesinde aksine bir hüküm bulunmadığı sürece işçi ile işveren arasında kararlaştırılan aylık maktu ücret haftalık 45 saat çalışmanın karşılığıdır.Dosyada mevcut bireysel iş sözleşmesi incelendiğinde haftalık çalışma süresinin 40 saat olarak kararlaştırıldığına ilişkin hüküm yoktur.Açıklanan nedenle bilirkişinin davalı işyerindeki haftalık çalışma saatini 40 saat olarak kabulü hukuki dayanaktan yoksundur.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden davacının davalı işyerinde ayda bir yaptığı anlaşılan cumartesi çalışması da gözetildiğinde ortalama haftada 46 saat çalıştığı ve 1 saat fazla mesai yaptığı anlaşılmaktadır.Haftada bir saat fazla mesainin karşılığı bilirkişi tarafından 960,91 TL olarak hesaplanmış olup,%30 takdiri indirim sonrası davacının talep ettiği fazla mesai alacağının 672,64 TL olarak kabulü ve cumartesi çalışması fazla mesai hesabında değerlendirildiğinden ayrıca istenen cumartesi çalışması alacağı talebinin ise reddi gerektiğinin düşünülmemesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 11.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.