213 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/14615 Esas 2015/7340 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/14615
Karar No: 2015/7340
Karar Tarihi: 18.11.2015

213 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/14615 Esas 2015/7340 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Adana 5. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanığın vergi incelemesi için gönderilen tebligata rağmen defter ve belgelerini incelemeye ibraz etmemesi nedeniyle hakkında açılan davada mahkumiyet hükmü verilmiştir. Ancak, yapılan incelemede tebligatın hukuki geçerliliği olmadığı ve sanığın beraat etmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Ayrıca, hakkında \"defter ve belgeleri gizlemek\" suçundan CMK'nın 231. maddesi uyarınca hüküm açıklanmasının geri bırakılması müessesesinin uygulanması gerektiği halde, somut bir zararın meydana gelmediği gerekçesiyle bu müessese uygulanmamıştır. Bu konuda CMK'nın 231. maddesi ile ilgili Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 03.02.2009 tarihli kararı da referans gösterilmiştir. Sonuç olarak, hüküm kanuna aykırı bulunmuş ve bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyle belirtilmiştir:
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 139. maddesi
- CMK'nın 231. maddesi, özellikle madde 6.c bendi
- 5728 sayılı Kanun'un 562. maddesiyle değişik CMK'nın 231. maddesi.

19. Ceza Dairesi 2015/14615 E. , 2015/7340 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 11 - 2011/307699
MAHKEMESİ : Adana 5. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 06/06/2011
NUMARASI : 2009/1378 (E) ve 2011/241 (K)
SUÇ : 213 Sayılı Kanuna Aykırılık

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1- 213 sayılı Kanun"un 139. maddesine göre vergi incelemesinin işyerinde yapılması gerektiği, ticari faaliyetine devam ettiği anlaşılan sanığa vergi denetmeni tarafından defter ve belgelerini ibraz etmesine ilişkin tebligatın 02.01.2008 tarihinde yapılmasına rağmen defter ve belgelerini incelemeye ibraz etmediğinin iddia ve kabul olunması karşısında; hesapların dairede incelenmesine imkan veren 213 sayılı Kanun"un 139/2. maddesindeki istisnalardan birinin varlığının önceden belirlenip belirlenmediğinin incelemeyi yapan vergi denetmeninden sorulması üzerine denetmenliğin 21.07.2010 tarihli cevap yazısında sanığın yazılı talebi olmadığı için incelemenin iş yerinde yapılmadığının bildirildiği ve işyeri dışında inceleme yapılmasına ilişkin bir tespitin olmadığı görülmekle yapılan tebligatın hukuki geçerliliği bulunmadığından sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
2- Kabule göre de;
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 gün ve 2008/250-13 sayılı kararında açıklandığı üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin 5271 sayılı CMK"nın 231/6-c madde ve bendinde işaret olunan zarar kavramının kanaat verici basit bir araştırma ile belirlenebilir, ölçülebilir maddi zararlara ilişkin olduğu, manevi zararların bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği, zarar koşulunun ancak zarar suçlarında dikkate alınması gereken bir unsur olduğu, defter ve belge ibraz etmemek suçunda somut bir zarardan söz edilemeyeceği dikkate alındığında, hüküm tarihi itibari ile engel adli sicil kaydı bulunmayan ve cezası ertelenen sanık hakkında "defter ve belgeleri gizlemek" eylemi nedeniyle CMK"nın 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesinin uygulanmasına engel oluşturabilecek somut bir zararın meydana geldiğinin kanıtlanamadığı cihetle, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 08.02.2008 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanun"un 562. maddesiyle değişik CMK"nın 231. maddesinin zarar giderilmediğinden bahisle uygulanmaması,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki bozma düşüncesine uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 18.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.