Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/7380 Esas 2020/10949 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/7380
Karar No: 2020/10949
Karar Tarihi: 04.11.2020

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/7380 Esas 2020/10949 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından mahkum edildi. Temyiz edenler sanık ve müdafii oldu. Mahkeme, sanığın temyizden feragat etmediği ancak sadece hakkında verilen cezanın onaylanmasını talep ettiği için sanığın da temyiz isteğinin kabul edildiğini belirtti. Dosya ve duruşma tutanakları incelenerek, suçların sanık tarafından işlendiği kabul edildi ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadı. Ancak, sanığın zorunlu müdafinin görevlendirilmesi nedeniyle müdafiiye ödenen avukatlık ücretinin sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesi, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6/3-c maddesine aykırılık oluşturduğundan hükümler BOZULDU. Yargılama gideri ile ilgili bölümden zorunlu müdafii gideri ücretinin çıkarılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümler DÜZELTİLEREK ONANDI. Kanun maddeleri: 5271 sayılı Yasa'nın 150/3. maddesi, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6/3-c maddesi, 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2020/7380 E. , 2020/10949 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanık ve müdafii

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık ceza evinden gönderdiği dilekçelerinde, temyizden feragat ettiğini açıkça belirtmeyip sadece hakkında verilen cezanın onaylanmasını talep ettiğinden, müdafiinin yanında sanığın da temyiz isteminin bulunduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Kovuşturma aşamasından 5271 sayılı Yasa"nın 150/3. maddesi uyarınca, sanığın haklarını korumak üzere zorunlu müdafiinin görevlendirilmesi nedeniyle, müdafiiye ödenen avukatlık ücretinin sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi suretiyle Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi"nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye aykırılık meydana getirilmesi;
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından yargılama gideri ile ilgili bölümden zorunlu müdafii gideri ücretinin çıkarılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA 04.11.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.