Esas No: 2019/5860
Karar No: 2022/2998
Karar Tarihi: 17.02.2022
Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/5860 Esas 2022/2998 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İçtihat metninde, sanığın yaralama, haberleşmenin engellenmesi ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkum edildiği ve cezasının süresi itibariyle reddedilen talebinin üzerine dosya üzerinden incelendiği belirtiliyor. Yargılama sürecindeki deliller ve mahkeme kanaatine göre, sanığın şikayet yokluğuna rağmen taksirle yaralama suçu nedeniyle cezalandırılması gerektiği hükmü onanırken, diğer suçlamalar nedeniyle yapılan hükümler bozuluyor.
- 5237 sayılı TCK'nın 62. maddesi: Taksirle işlenen suçlarda ceza hükümleri
- 5237 sayılı TCK'nın 86/2, 86/3-a maddeleri: Yaralama suçunun nitelikli halleri
- 5237 sayılı TCK'nın 44. maddesi: Hürriyetten yoksun kılma suçu
- 5237 sayılı TCK'nın 109/1, 109/3-e maddeleri: Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundaki ceza hükümleri
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: Temyiz incelemesi yapılabilmesi için gerekli koşulları belirler
- 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi: Kararın bozulma sebeplerini belirtir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık müdafinin hükmolunan cezanın süresi itibariyle kabulünde yasal olanak bulunmayan duruşma talebinin CMUK'nın 318. maddesi uyarınca reddiyle dosya üzerinden yapılan incelemede;
1)Sanık hakkında 29.09.2013 tarihinde gerçekleştirdiği eylemine yönelik yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, sanık müdafinin şikayet yokluğuna, alt sınırdan uzaklaşılarak ceza verilmesinin hukuka aykırı olduğuna, taksirle yaralama suçunun oluştuğuna, 5237 sayılı TCK'nın 62. maddesinin uygulanması gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2)Sanık hakkında 25.09.2013 tarihinde gerçekleştirdiği eylemine yönelik yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Tüm dosya kapsamından olay günü, sanığın soruşturma aşamasında alınan beyanında, mağdura 3 kez yumruk attığını ifade ettiğinin, 29.09.2013 tarihinde gerçekleşen olay üzerine mağdur hakkında alınan adli raporunda da darp izlerinin mevcut ve bu izlerin daha önceden meydana gelmiş vurmaya bağlı olduğunun ancak 25.09.2013 tarihli eyleme yönelik yaralamanın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte
olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın 5237 sayılı TCK.nın 86/2, 86/3-a maddeleri uyarınca cezalandırılması yerine yazılı şekilde hüküm tesisi ile sanık hakkında fazla ceza tayini,
3)Sanık hakkında 29.09.2013 tarihinde gerçekleştirdiği eylemine yönelik haberleşmenin engellenmesi suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın, mağdureyi alıkoymak kastıyla evin kapısını üzerine kilitleyip gitmeden önce evdeki sabit hatlı telefonun kablosunu kaldırıp saklayarak ve mağdurenin cep telefonunu mermere atıp kırarak başkaları ile görüşmesini engellemesi eyleminin 5237 sayılı TCK.nın 44. maddesinde düzenlenen fikri içtimai kuralı gereğince kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan cezalandırılması gerektiği gözetilerek haberleşmenin engellenmesi suçundan açılan kamu davasından hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde bu suçtan da mahkumiyet hükmü kurulması,
4)Sanık hakkında 29.09.2013 tarihinde gerçekleştirdiği kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Tüm dosya kapsamından sanığın, olay günü, mağdurenin kafasına doğru fırlattığı leğen ile mağdureyi basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaralandıktan sonra üzerine kapıyı kilitleyerek gittiği anlaşılmakla; mağdureyi yaraladıktan sonra bir yere gitmesini mağdurenin bir yere gitmesini engelleyen sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma eylemini cebir, tehdit yada hile ile gerçekleştirmediği bu nedenle sanığın 5237 sayılı TCK'nın 109/1, 109/3-e maddeleri uyarınca cezalandırılması yerine yazılı şekilde hüküm tesisi ile sanık hakkında fazla ceza tayini,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğun 2, 3, 4 nolu hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 17.02.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
