Taksirle Yaralama - Trafik Güvenliğini Tehlikeye - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/2226 Esas 2014/2374 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/2226
Karar No: 2014/2374
Karar Tarihi: 03.02.2014

Taksirle Yaralama - Trafik Güvenliğini Tehlikeye - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/2226 Esas 2014/2374 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Antalya 8. Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sürücünün 213 promil alkollü olarak araç kullanması sonucu, bir otomobile arkadan çarpması ve otomobildeki bir yolcunun yaralanmasıyla ilgili karar verilmiştir. Sanığın taksirle yaralama suçundan uzlaşma nedeniyle düşme kararı verilirken, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkûmiyetine karar verilmemesi kanuna aykırı bulunmuştur. Bu nedenle, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları kabul edilmiş ve hüküm bozulmuştur. Kararda atıfta bulunulan kanun maddeleri TCK'nın 44. ve 179. maddelerinin 2. ve 3. fıkralarıdır.

12. Ceza Dairesi 2013/2226 E. , 2014/2374 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 12 - 2012/286756
Mahkemesi : Antalya 8. Sulh Ceza Mahkemesi
Tarihi : 10.09.2012
Numarası : 2011/820-2012/1168
Suç : Taksirle Yaralama, Trafik Güvenliğini Tehlikeye

Taksirle yaralama suçundan kamu davasının düşmesine, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan hüküm kurulmasına yer olmadığına ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
213 promil alkollü sanığın idaresindeki kamyoneti ile gece, meskun mahaldeki bölünmüş tek yönlü yolda önünde seyreden otomobile arkadan çarpması sonucu otomobilde yolculuk yapan mağdurun basit nitelikte yaralandığı şeklinde gelişen olayda, iddianamede sanığın 213 promil alkollü olarak araç kullandığı belirtilerek trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan da kamu davası açıldığı anlaşılmakla, taksirle yaralama suçundan uzlaşma nedeniyle düşme kararı verildiğinde, TCK"nın 44. maddesi gözetilerek TCK"nın 179. maddesinin 3. fıkrası yollamasıyla 2. fıkrası gereğince trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 03.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.