Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/16253 Esas 2015/2779 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

Davacı vekili, davalı tarafından zorunlu mali mesuliyet sigorta poliçesi ile sigortalanan aracın 04/10/2008 tarihinde yaptığı tek taraflı kazada araçta yolcu olarak bulunan müvekkilinin yaralandığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 7.100,00 TL daimi maluliyet tazminatının temerrüt tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiş, ıslah dilekçesiyle talebini 60.404,40 TL’ye yükseltmiştir. Davalı vekili, hatır taşıması olup olmadığının araştırılması gerektiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna dayanılarak, kazada davalı tarafından zorunlu mali mesuliyet sigorta poliçesi ile sigortalanan aracın sürücüsü ..."nın tam kusurlu olduğu, davacının kaza nedeniyle % 13,1 oranında malul kaldığı, davacının hatır için taşınması nedeniyle tazminattan % 25 oranında indirim yapılması gerektiği gerekçesiyle 45.303,30 TL tazminatın 09/08/2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava, trafik kazasından kaynaklanan yaralanma nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkin olup, davalı ... şirketi, davacının yolcu olduğu aracın trafik sigortacısıdır. Hatır taşımaları bir menfaat karşılığı olmadığı cihetle, bu gibi taşımalarda BK.nun 43. maddesi uyarınca tazminattan uygun bir indirim yapılması, gerek öğretide gerekse Yargıtay İçtihatlarında benimsenmiş ve yerleşmiş bulunmaktadır. Mahkemece, hesaplanan tazminattan, hatır taşıması nedeni ile indirim yapılmış ise de somut olayda, davacı ile davalının trafik sigortacısı olduğu araç sürücüsü arasında yakın akrabalık bağının bulunduğu, yakın akrabaların taşınmasının ahlaki bir ödevin ifası kapsamında olduğu hususu göz önüne alındığında hatır taşıması indirimi yapılması doğru görülmemiştir.
2-Kabule göre de, hatır taşıması nedeniyle tazminattan indirim yapılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Kısmen reddedilen miktar Borçlar Kanunu’nun 43. maddesinden kaynaklanan takdiri bir indirim olup bu indirim nedeni ile davalı yararına vekalet ücreti takdir edilmemesi gerekirken bu hususun gözetilmemesi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda (1) ve (2) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 16.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.