Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/3-b, 62 maddeleri gereğince ayrı ayrı
mahkumiyet



Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar ve sanık ... müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."in şantiye şefi, sanık ..."un demir ustabaşısı olarak çalıştığı inşaatta, demir işçisi olarak çalışan 1992 doğumlu şikayetçinin, olay günü saat 12 sıralarında inşaatta demir bağladığı sırada, bağlamada kullanılan teli çekmesi ile telin koparak sağ gözüne isabet etmesi sonucu, uzuv tatili oluşacak nitelikte yaralandığı olayda; sanık ..."in tali kusurlu olduğu tespit edilmiş ise de, meydana gelen zararın ağırlığı nazara alındığında alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayininde isabetsizlik görülmediğinden bozma öneren düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ..."un eksik incelemeye, kusura, sanık ... ve müdafiinin eksik incelemeye, kusura, TCK"nın 50, 51 ve CMK"nın 231.maddelerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Katılan yararına hükmolunan vekalet ücretinin her iki sanıktan eşit oranda tahsili yerine ayrı ayrı alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün vekalet ücretine ilişkin 4 nolu bendindeki “ayrı ayrı alınmasına” ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine “eşit oranda alınarak katılana verilmesine” ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme kısmen uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.