Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 23.01.2020


Taksirle yaralama suçundan sanık ...’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 89/1, 89/2.e-d, 62/1, 52 ve 52/24. maddeleri uyarınca 3.000,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Kadirli Asliye Ceza Mahkemesinin 23.01.2020 tarihli ve 2019/196 esas, 2020/56 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre,
Kadirli Cumhuriyet Başsavcılığının 02/04/2019 tarihli ve 2018/2393 soruşturma, 2019/477 esas, 2019/475 sayılı iddianamesinde, sanık hakkında yüzde sabit ize neden olacak şekilde taksirle yaralama eylemine ilişkin 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 89/2-d maddesinin uygulanmasının talep edilmediği gözetilmeden, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 226. maddesi uyarınca sanığa ek savunma hakkı verilmeksizin anılan hükmün uygulanmasında isabet görülmediği gerekçesiyle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 18/11/2020 gün ve 94660652-105-80-12998-2020-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04/01/2021 gün ve 2020/107399 sayılı ihbarnamesi ile ihbar ve dava tevdi kılınmakla;
Dosya içeriğine göre; olay günü katılan ...’ın sevk ve idaresindeki aracı Kadirli ilçesi istikametinden Çukurköprü köyü istikameti yönünde seyir halinde iken karşı yönden gelen sanık ..."in sevk ve idaresindeki araç ile çarpışması neticesinde meydana gelen kazada katılanın yaralanması hakkında Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı Adli Tıp Kurulunun 09/07/2018 tarihli raporuna göre, şahsın yaşamını tehlikeye uğrattığını, basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek nitelikte olduğunu, vücuttaki kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisinin orta(2) derecede etkileyecek nitelikte olduğunu, işlev azalması/ kaybı yönünden değerlendirilmek üzere belirtilen kırığın 18 ay sonra yapılacak beyin cerrahi muayenesi sonrasının tespitinin mümkün olduğunun Kadirli Cumhuriyet Başsavcılığının 02/04/2019 tarihli ve 2018/2393 soruşturma, 2019/477 esas, 2019/475 sayılı iddianamesinde anlatıldığı, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 89/2.b-e maddesinin uygulanması talep edilmemiş olsa da, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 226/2. maddesi uyarınca sanığa ek savunma hakkı verilmesini gerektirecek haller, duruşma sırasında değil, henüz soruşturma aşamasında tespit edilerek iddianame anlatımında ortaya koyulmakla, aynı Kanunun amir hükümleri uyarınca sanığa ek savunma hakkı verilmesini gerektirecek bir durum ortaya çıkmamakla, karara yönelik kanun yararına bozma isteminde bulunulmasında isabet görülmemiş olup,
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen ihbarnamedeki bozma isteği açıklanan nedenlerle yerinde görülmediğinden, Kadirli Asliye Ceza Mahkemesinin 23.01.2020
tarihli ve 2019/196 esas, 2020/56 sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma talebinin 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunnnun 309. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak REDDİNE, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.06.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.