Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/740 Esas 2020/1432 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/740
Karar No: 2020/1432
Karar Tarihi: 02.03.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/740 Esas 2020/1432 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı şirket, yasaya göre son iş veren olmasından dolayı borç miktarlarının tamamının ödenmesi gerektiği gerekçesiyle davalı Bakanlığa rücuen tazminat davası açtı. Davalı Bakanlık ise teknik şartnamede yüklenici firmaların çalıştırdığı elemanların özlük haklarını karşılamak ve ödemek zorunda olduğunun belirtildiğini savunarak davanın reddini talep etti. Mahkeme, yüklenici firmaların işçi alacaklarından sorumlu olduğunu belirten teknik şartnamede açık bir netlik olduğunu tespit ederek davayı kısmen kabul etti ve davacının talebi doğrultusunda belirli bir miktar tazminat ödenmesine karar verildi. Temyiz incelemesi sonucunda davacı vekilinin temyiz itirazları reddedildi ve hüküm ONANDI.
6552 Sayılı Yasa kapsamında, işçinin her türlü işçilik haklarından doğan tüm sorumluluk kamu kurum veya kuruluşlarına aittir. Davalı Bakanlık, bu yasanın kendilerinin sorumlu tutulamayacaklarına dair maddesini savunarak davayı reddetmeye çalışmıştır. Ancak mahkeme, teknik şartnameye dayanarak yüklenici firmaların işçi alacaklarından sorumlu olduğuna karar vermiştir.

23. Hukuk Dairesi 2019/740 E. , 2020/1432 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki rücuen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkili şirketin sadece 9 ay sorumluluğunun olmasına rağmen, yasaya göre son iş veren olmasından dolayı borç miktarlarının tamamı olan 12.369,95 TL ödemek zorunda kaldığını, davalı Bakanlığın 6552 Sayılı Yeni Yasa uyarınca tek başına asıl işveren sıfatı ile sorumlu olduğunu ileri sürerek ödenen bedellerin ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte müvekkiline ödenmesine, aksi halde ise davalı Bakanlığın tek başına sorumlu olduğu dönem ile müvekkili şirketle birlikte sorumlu olduğu dönemlerin şimdilik 5.000,00 TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Bakanlık, Teknik Şartnamede, yüklenici firmaların çalıştırdığı elemanların her türlü özlük haklarını karşılamak ve ödemek zorunda olduğunun belirtildiğini savunarak davanın reddini savunmuştur.
Davalı ... Sos. Hiz. İnş. Yat. Taş. Dağ. San. Tic. Ltd. Şti, 6552 Sayılı Yasa"nın işçinin her türlü işçilik haklarından doğan tüm sorumluluğun sadece kamu kurum veya kuruluşuna ait olduğunu, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; teknik şartnamede işçi alacaklarından sorumluluğun açık ne net olarak yüklenici firmalara ait olduğunun belirtildiği, davacının, dava dışı işçiye ödediği parayı, kendisinden önceki alt işverene rücu edebileceği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 902,88 TL alacağın ödeme tarihi olan 29/04/2013 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte bu davalıdan tahsiline davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 02.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.