Kamu malına zarar verme - hakaret - kasten yaralama - tehdit - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/18448 Esas 2021/20212 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/18448
Karar No: 2021/20212
Karar Tarihi: 30.11.2021

Kamu malına zarar verme - hakaret - kasten yaralama - tehdit - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/18448 Esas 2021/20212 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davada, sanıkların kamu malına zarar verme, hakaret, kasten yaralama, ve tehdit suçlarından mahkumiyetleri hüküm altına alındı. Sanık... hakkında katılan...’e yönelik kasten yaralama ve katılanlar...,...ile...’e yöneliktehdit suçlarından; sanık... hakkında katılan...’e yönelik kasten yaralama, ve katılanlar..., ... ile...’e yönelik tehdit suçlarından mahkumiyet hükümleri verildi. Ancak, sanıkların temyiz istemleri reddedildi. Kararda, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu\"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun\"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL. dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığı vurgulandı. Ayrıca, sanık...’a yönelik kamu malına zarar verme suçu ve sanık...’a yönelik katılanlar ...ile..., ... ve ...’e hakaret suçlarından mahkumiyet hükümleri de onaylandı. Kararda geçen kanun maddeleri: 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu\"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun\"a eklenen geçici 2. madde.

2. Ceza Dairesi 2021/18448 E. , 2021/20212 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, hakaret, kasten yaralama, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında katılan ...’e yönelik kasten yaralama ve katılanlar ..., ... ile ...’e yönelik tehdit suçundan, sanık ... hakkında katılan ...’e yönelik kasten yaralama ve katılanlar ..., ... ile ...’e yönelik tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL. dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanık ... ve sanık ...’ın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Sanık ... hakkında katılanlar ... ile ..., ... ve ...’e yönelik hakaret ve sanık ... kakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 30.11.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.