MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 39. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10.maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin ilk derece mahkemesinin kararına karşı taraf vekillerinin istinaf başvurusu üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesinin 39. Hukuk Dairesinin istinaf istemlerinin esastan reddine dair kararı ile birlikte Gaziosmanpaşa 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2016/224 E. - 2018/72 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10.maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı,davacı idare ile bir kısım davalılar vekilleri tarafından yapılan istinaf başvurusunun İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 39. Hukuk Dairesince esastan reddine karar verilmiş olup; hüküm, taraf vekilince temyiz edilmiştir.
Aşağıda açıklanan gerekçelerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 39. Hukuk Dairesinin istinaf başvurusunun esastan ret kararı kaldırıldıktan sonra Gaziosmanpaşa 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2016/224 Esas ve 2018/72 Karar sayılı kararının incelenmesinde,
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; arsa niteliğindeki Durusu İlçesi, Arnavutköy Mahallesi 244 parsel sayılı taşınmazın zeminine 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 1l/l-g maddesi uyarınca emsalin üstün ve eksik yönleri belirlenip kıyaslaması yapılarak; üzerindeki yapıya aynı kanunun 11/1-h maddesi uyarınca resmi birim fiyatları esas alınıp yıpranma payı düşülerek,
ağaçlara ise yaş, cins ve verim durumu dikkate alınmak suretiyle değer biçilmesine ve tespit edilen bedelin davalı tarafa ödenmesine karar verilmesinde yöntem itibariyle bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bu nedenle davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde değildir.
Davalılar vekillerinin temyiz itirazlarına gelince;
1)Aynı amaçla kamulaştırılan ve dava konusu 244 parsel sayılı taşınmaz ile bitişik konumda bulunan 216 ve 217 parsel sayılı taşınmazlara Gaziosmanpaşa 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2016/217- 2017/452 E/K sayılı dosyasında aynı değerlendirme tarihi itibariyle 330.00 TL/ m² birim fiyat takdir edildiği ve bu bedelin Dairemiz denetiminden geçerek 2019/12756 Esas sayılı ilamı ile onandığı anlaşıldığından, bilirkişi kurulundan yakın değerlendirme tarihi itibariyle benzer konumda bulunan parseller için tespit edilen m2 değerinden ayrılma nedenleri konusunda ek rapor alınmadan eksik inceleme ile hüküm kurulması,
Doğru olmadığı gibi;
2)Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin 12055/17 numaralı başvuru sonucu verilen 23.10.2018 tarihli kararı ve Anayasa Mahkemesinin 2016/9364 başvuru numaralı, 01.06.2019 gün ve 30791 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan kararı da göz önüne alındığında davacı idare lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi,
3)Anayasa Mahkemesinin 27/11/2020 gün ve 31317 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 16/07/2020 tarih ve 2018/104 E. - 2020/39 K. sayılı kararı ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 7139 sayılı Kanunla Değişik 10. maddesinin 8. fıkrasının dördüncü cümlesinin; “İdarenin kıymet takdir komisyonunca tespit edilen bedelden az olması durumunda hâkim tarafından tespit edilen bedel, fazla olması durumunda idarenin kıymet takdir komisyonunca tespit ettiği bedel, peşin ve nakit olarak hak sahibi adına, kalanı ise bedele ilişkin kararın kesinleşmesine kadar üçer aylık vadeli hesapta nemalandırılmak ve kesinleşen karara göre hak sahibine verilmek üzere” bölümü ile yedinci cümlesinde yer alan “İdarenin kıymet takdir komisyonunca tespit ettiği bedelden fazla olması halinde fazla olan tutarın bloke edildiğine” ibaresinin Anayasa’ya aykırı olduğu ve iptal edildiği nazara alınarak hüküm kurulması
Gerektiğinden,
Hükmün yukarıda açıklanan gerekçelerle davalılar vekillerinin temyiz isteminin kabulü ile Gaziosmanpaşa 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2016/224 Esas ve 2018/72 Karar sayılı hükmünün HMK’nın 371. maddesi uyarınca BOZULMASINA, HMK’nun 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 39. Hukuk Dairesi"ne GÖNDERİLMESİNE, davalılardan peşin alınan temyiz harçlarının istenildiğinde iadesine, davacı idareden peşin alınan temyiz harcı ile taraflardan alınan temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 01/04/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.