Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/18235 Esas 2018/731 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/18235
Karar No: 2018/731
Karar Tarihi: 19.02.2018

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/18235 Esas 2018/731 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir ihtiyati haciz talebinin reddine karar verilmiştir. İhtiyati haciz talep eden taraf, karşı taraf ile imzalanan bir kredi sözleşmesine dayanarak alacaklarının ödenmediğini belirterek tüm malvarlığı üzerine ihtiyati haciz talep etmiştir. Ancak mahkeme, alacağın varlığına ilişkin kanıt sunulmadığını ve davanın devam etmekte olduğunu gerekçe göstererek talebi reddetmiştir. Kararın temyiz edilmesi üzerine yapılan değerlendirmede ise ihtiyati haciz kararı verilmesi için alacağın kesin olarak ispat edilmemesi, yaklaşık ispat için delil sunulması yeterli olduğu vurgulanarak, sunulan sözleşme ve ihtarname göz önünde bulundurularak talebin kabul edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu kapsamda karar, ihtiyati haciz talep eden taraf yararına bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 258/1. maddesi açıklanmış ve ihtiyati haciz kararı verilebilmesi için alacağın varlığı hakkında mahkemenin kanaat etmiş olması yeterli olduğu belirtilmiştir.

19. Hukuk Dairesi 2016/18235 E. , 2018/731 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki ihtiyati haciz talebinin incelenmesi sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı talebin reddine yönelik olarak verilen kararın süresi içinde ihtiyati haciz talep eden vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

İhtiyati haciz talep eden vekili, karşı taraf ile genel kredi sözleşmesi imzalandığını, buna istinaden kredi kullanıldığını, kredilerin ödenmediğini, ihtarname gönderilmesine karşın ödeme yapılmadığını belirterek mevcut alacağının tehlikeye düşmemesi için davalıların tüm malvarlığıyla ilgili taşınır ve taşınmaz malları üzerine ihtiyati haciz konulmasını talep etmiştir.
Mahkemece, ... 2. İcra Müdürlüğü"nün 2014/2747 esas sayılı dosyasına yapılan itirazın iptali davasının yargılamasının devam etmesi, verilecek ihtiyati haciz kararının davayı bitirmeye yönelik olması ve ihtiyati haciz talebi yaklaşık olarak ispat edilemediği gerekçesiyle davacı vekilinin ihtiyati haciz talebinin reddine karar verilmiş, karar talep eden vekili tarafından temyiz edilmiştir.
2004 sayılı İİK"nın 258/1. maddesi hükmüne göre ihtiyati haciz kararı verilebilmesi için mahkemenin ""alacağın varlığı hakkında kanaat edinmiş olması"" yeterlidir. Mahkemenin ""alacağın varlığına kanaat edinmiş olmasından"" anlaşılması gereken alacağın usul hukuku kurallarına göre kesin veya tam olarak ispat edilmesi değildir. Diğer hukuki himaye tedbirlerinde olduğu gibi ihtiyati hacizde de amaç davaya ilişkin yargılamadan farklı olarak, maddi hukuka dayanan hak bakımından nihai bir karar verip, uyuşmazlığı esastan sona erdirmek değildir. Yani ihtiyati haciz kararı verilebilmesi için ispat gerekmez, yaklaşık ispat için delil sunulması yeterli olup, alacaklının ilişkisinin varlığını ve muaccel olduğunu tam ve kesin olarak ispat etmesi aranmamaktadır. Bu hükümdeki yaklaşık ispat kuralından hareketle, somut olayda ihtiyati haciz talep eden vekilince sunulan sözleşme ve ihtarname de gözetilerek, talep eden vekilinin ihtiyati haciz talebinin kabulü gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde talebin reddi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın ihtiyati haciz talep eden yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde ihtiyati haciz talep edene iadesine, 19/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.