Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/27552 Esas 2013/1592 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/27552
Karar No: 2013/1592
Karar Tarihi: 28.01.2013

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/27552 Esas 2013/1592 Karar Sayılı İlamı

Özet:

13. Ceza Dairesi tarafından incelenen bir davada, sanık mala zarar verme suçundan mahkumiyetle cezalandırılmıştır. Ancak, hırsızlık suçundan da mahkum edilmesi nedeniyle bu suç için yaptığı temyiz talebinin reddedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Hırsızlık suçundan verilen cezanın ise 1/2 oranında artırım yapılarak fazla verildiği ve bu nedenle kararın bozulması gerektiği vurgulanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 50/5. maddesi: hükmolunan cezanın türü ve miktarına göre, hükmün temyizi olanaklı bulunmaması
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 305/1. maddesi: hükmün temyiz edilebilirliği
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1. maddesi: hükmün temyiz edilebilirliği
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 317. maddesi: temyiz talebinin reddedilmesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 143/1. maddesi: uygulama sırasında artırımın 1/3 oranından fazla yapılamayacağı kuralı.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/27552 E. , 2013/1592 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK’nın 50/5. maddesinde öngörülen düzenlemeye göre, hükmolunan cezanın türü ve miktarına göre, 1412 sayılı CMUK’un 5219 sayılı Kanun ile değişik 305/1. maddesi gereğince hükmün temyizi olanaklı bulunmadığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi gereğince sanık ...’ın temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 143/1. maddesi ile uygulama yapılırken artırımın 1/3 oranından fazla yapılamayacağı gözetilmeden, 1/2 oranından artırım yapılarak fazla ceza verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 28.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.