Sahte belge düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/10775 Esas 2020/6153 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/10775
Karar No: 2020/6153
Karar Tarihi: 22.10.2020

Sahte belge düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/10775 Esas 2020/6153 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sahte fatura düzenleme suçundan verilen bir hükmün temyiz talebini inceledi. Sanığa yüklenen suçun cezası ve zamanaşımı süresi göz önünde bulundurularak, temyiz talebi yerinde görüldü ve hüküm bozuldu. Ancak dava zamanaşımı nedeniyle kamu davası düşürüldü. Ayrıca, 2008-2011 yılları arasında sanığın sahte fatura düzenlemesi suçundan verilen hükümleri de incelendi. Sanığın suçlu olduğu saptandı ve cezalar kanuni sınırlarında uygulandığı için temyiz talebi reddedildi ve hükümler onandı. Kanun maddeleri ise; TCK'nin 66/1-e, 67/4, 53 ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1, 1412 sayılı CMUK'nin 321 ve 322. maddeleri ile 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesidir.

11. Ceza Dairesi 2017/10775 E. , 2020/6153 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte belge düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- 2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesi:
Sanığa yüklenen 2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun"un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE,
2- 2008, 2009 ve 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan verilen hükümlere yönelik temyiz talebinin incelenmesi:
Hükmün gerekçesinde sanığın vergi raporları, mütalaa ve iddianameye uygun olarak 2008, 2009 ve 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenlendiği kabul edildiği halde gerekçenin son cümlesinde sahte fatura kullandığından bahsedilmesinin mahallinde düzeltilebilir maddi bir hata olduğu anlaşılmış, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, yüklenen fiillerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezaların kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümlerde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla; sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükümlerin ONANMASINA,
22.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.