MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, Kamu malına zarar verme
HÜKÜM : TCK"nın 142/1-a, 152/1-a maddeleri ile mahkumiyet

Suça sürüklenen çocuğun hırsızlık ve kamu malına zarar verme suçlarından mahkumiyetine ilişkin hükümler, suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu"nun 19/01/2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri işbölümünü düzenleyen II nolu bölümün, ortak hükümler başlığının 3. bendinde, "Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde, 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” hükmüne yer verilmiştir.
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen hırsızlık suçunun cezası, TCK"nın 142/1-a maddesinde üç yıldan yedi yıla kadar; mala zarar verme suçunun cezası ise aynı kanunun 152/1-a maddesi uyarınca bir yıldan dört yıla kadar hapis cezasından ibaret ve tebliğname tarihinin de 29.01.2015 olduğu gözetildiğinde;
Mahkumiyet kararındaki nitelendirme ve Yargıtay Kanunu"nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek (2.) Ceza Dairesi"nin görevi dahilinde olduğundan Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, görevli dairenin belirlenmesi için dosyanın Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna TEVDİİNE, 21.03.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.