Dolandırıcılık - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2016/201 Esas 2016/2613 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/201
Karar No: 2016/2613
Karar Tarihi: 21.03.2016

Dolandırıcılık - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2016/201 Esas 2016/2613 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kararda, dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümlerin temyiz edildiği belirtiliyor. Sanıkların sahte tescil belgesi ile araç sattıkları iddia edilerek, dolandırıcılık eylemlerinin resmi belgede sahtecilik suçu ile birlikte nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delillerin takdirinin Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğuna vurgu yapılıyor. Yargılamaya devam edilerek hükümler kurulmasının yanlış olduğu belirtilerek, kararın bozulması gerektiği ifade ediliyor. 5237 sayılı TCK'nın 158/1-d maddesi, suçun nitelikli dolandırıcılık suçu olup oluşturmayacağının değerlendirilmesinde kullanılabilecek bir kanun maddesi olarak kararda geçmektedir. Ayrıca, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi de kararda yer alan diğer kanun maddeleridir.

15. Ceza Dairesi 2016/201 E. , 2016/2613 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik

Dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıkların kamu kurumlarından olan ...... Amirliği"nin maddi varlıklarından sayılan sahte tescil belgesi ile katılana araç sattıklarının iddia olunması karşısında, dolandırıcılık eylemlerinin resmi belgede sahtecilik suçu ile birlikte 5237 sayılı TCK"nın 158/1-d maddesinde öngörülen nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delillerin takdirinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla yazılı şekilde hükümler kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükümlerin bu nedenle, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.