Tehdit, mala zarar verme ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarından sanık ... hakkında yapılan yargılama sonunda sanığın mahkumiyetine dair, Balıkesir 2. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 06/09/2012 gün ve 2011/436 esas 2012/692 karar sayılı hükmün sanık tarafından temyizi üzerine,
Dairemizin 05/12/2017 gün ve 2014/16774 esas, 2017/26916 karar sayılı kararıyla;
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanığa yükletilen tehdit ve mala zarar verme eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık ...’nın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2-Sanık hakkında 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Başka hususlar yerinde görülmemiştir. Ancak;
6136 sayılı Kanun’un 15/son maddesinin hapis ve adli para cezası şeklinde seçenekli yaptırım içermesi, hakkında tekerrür hükümleri uygulanan sanık hakkında TCK’nın 58/3. maddesi gereğince hapis cezasının tercihi isabetli ise de, sanığın daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş olması karşısında, 6136 sayılı Kanun’un 15/son, TCK’nın 62. maddeleri gereğince hükmolunan 25 gün hapis cezasının, anılan Kanunun 50/3. maddesi gereğince, aynı maddenin birinci fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinde zorunluluk bulunduğunun gözetilmemesi;
Kanuna aykırı ve sanık ...’nın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, karar verilmiştir.
I-İTİRAZ NEDENLERİ:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09.05.2018 gün ve 2018/28712 sayılı yazısı ile,
Balıkesir 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2011/436 esas 2012/692 karar sayılı 06/09/2012 tarihli kararı ile sanık ... hakkında katılan ..."e yönelik mala zarar verme suçundan 5237 sayılı TCK"nın 151/1, 62/1, 58/7. maddeleri gereğince 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, katılan ..."a yönelik mala zarar verme suçundan 5237 sayılı TCK"nın 151/1, 62/1, 58/7. maddeleri gereğince 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, katılan ..."ya yönelik silahla tehdit suçundan 5237 sayılı TCK"nın 106/2-a, 62/1, 58/7. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan 6136 sayılı Kanunun 15/son, 5237 sayılı TCK"nın 62/1, 58/7. maddeleri gereğince 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
Hükmün sanık ... tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"mızın 18/03/2014 tarihli 2012/288780 sayılı tebliğnamesi ile hükümlerin onanması talep edilmiştir.
Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesi"nin 05/12/2017 gün ve 2014/16774 Esas, 2017/26916 Karar sayılı ilamı ile sanık hakkında tehdit ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazının incelenmesinde; tehdit ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin onanmasına, 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazının incelenmesinde; 6136 sayılı Kanun"un 15/son maddesinin hapis ve adli para cezası şeklinde seçenekli yaptırım içermesi, tekerrür hükümleri uygulanan sanık hakkında TCK"nın 58/3. maddesi gereğince hapis cezasının tercihi isabetli ise de, sanığın daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş olması karşısında, 6136 sayılı Kanun"un 15/son, TCK"nın 62. maddeleri gereğince hükmolunan 25 gün hapis cezasının, TCK"nın 50/3. maddesi gereğince aynı maddenin birinci fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinde zorunluluk bulunduğunun gözetilmemesi, kanuna aykırı olduğundan hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Hükümlü ... 20/03/2018 tarihli dilekçesi ile 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesi gereğince itiraz yasa yoluna başvurulmasını talep etmiştir.
5271 sayılı CMK"nın 253/3. maddesinin son cümlesinde düzenlenen "Uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte işlenmiş olması halinde de uzlaşma hükümleri uygulanmaz" şeklindeki hükmün farklı mağdurlara yönelik işlenen suçlarda uygulanma imkanının bulunup bulunmadığı isteminde bulunulması üzerine dosya Dairemize gönderilmekle, incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
Olay günü geceleyin saat 24:00 sırasında katılanlar ... ve ..."ın katılan ..."nın evinde bulundukları sırada, sanık ..."nın katılan ..."nın evinin önüne geldiği, elinde bıçak olduğu halde katılan ..."ya hitaben "çık dışarıya" şeklinde sözler söylediği, katılan ... dışarı çıkmayınca sanık ..."nın katılan ..."e ait ... plaka sayılı ve katılan ..."a ait ... plaka sayılı araçların lastiklerini elindeki bıçakla keserek zarar verdiği anlaşılmıştır.
02/12/2016 tarihli ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nun 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan "etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile" ibaresinin madde metninden çıkarılması karşısında, sanığa atılı soruşturulması ve kovuşturulması şikâyete bağlı olan mala zarar verme suçunun 5271 sayılı CMK"nun 253. maddesinin 1. fıkrasının a bendi uyarınca uzlaştırma kapsamındaki suçlardan olduğu, 5271 sayılı CMK"nın 253/3. maddesinin son cümlesinde düzenlenen "Uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte işlenmiş olması halinde de uzlaşma hükümleri uygulanmaz" şeklindeki hükmün aynı mağdura yönelik işlenen suçlarda uygulanma imkanının bulunduğu, 5271 sayılı CMK"nın 253/7 ve 255. maddeleri nazara alındığında, uzlaştırma kapsamında bulunan bir suç ile uzlaştırma kapsamında olmayan suçun farklı mağdurlara karşı işlenmiş olması halinde, uzlaştırma kapsamında olan suçtan dolayı sanığın uzlaştırma kurumundan yararlanması gerektiği, bunu yasaklayan bir hükmün bulunmadığı, bu itibarla sanığa atılı katılanlar ... ve ..."a yönelik 5237 sayılı TCK"nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçu uzlaştırma kapsamına giren suçlardan olup, uzlaştırma kapsamında bulunmayan katılan ..."ya yönelik silahla tehdit suçu ile birlikte işlenmiş ise de, mala zarar verme ve silahla tehdit suçlarının farklı katılanlara karşı işlenmiş olması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 253/3. maddesinin son cümlesinin uzlaştırma hükümlerinin uygulanmasına engel teşkil etmeyeceği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nın 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanık ile katılanlar ... ve ... hakkında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemleri uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesi gereğince Yüksek Daire"nin kararına karşı itiraz yasa yoluna başvurulmuştur.
SONUÇ VE İSTEM: 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesine eklenen 2. ve 3. fıkra hükümleri uyarınca Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesi"nin 05/12/2017 gün ve 2014/16774 Esas, 2017/26916 Karar sayılı sanık hakkında katılanlar ... ve ..."a karşı mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin onanmasına ilişkin kararının kaldırılmasına,
Balıkesir 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2011/436 esas 2012/692 karar sayılı 06/09/2012 tarihli kararı ile sanık ... hakkında katılanlar ... ve ..."a karşı mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin bozulmasına karar verilmesi,
6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesine eklenen 3. fıkra hükmü gereğince itirazımızın Yüksek Daire"nizce yerinde görülmemesi halinde dosyanın Yüksek Ceza Genel Kurulu"na gönderilmesine karar verilmesi,
İsteminde bulunulması üzerine dosya Dairemize gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü:
II-İTİRAZIN KAPSAMI:
İtiraz, 5271 sayılı CMK"nın 253/3. maddesinin son cümlesinde düzenlenen "Uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte işlenmiş olması halinde de uzlaşma hükümleri uygulanmaz" hükmü uyarınca, sanığın mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet kararının onanmasına dair, Dairemizin 05/12/2017 tarihli kararına ilişkindir.


KARAR

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı incelendi, buna göre, sanığın, katılanlar ... ve ..."ın araçlarına yönelik gerçekleştirdiği mala zarar verme suçunu, uzlaştırma kapsamına girmeyen 6136 sayılı Kanunun 15/son maddesinde yer alan suç ile birlikte gerçekleştirdiği, dolayısıyla katılan ..."ya yönelik silahla tehdit eylemi nedeniyle değil, 6136 sayılı Kanuna aykırılık eylemi nedeniyle, mala zarar verme suçundan uzlaştırma hükümlerinin uygulanmayacağı ve bu nedenle Dairemizin kararında bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz dilekçesinde ileri sürülen düşünce yerinde görülmediğinden 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, İTİRAZIN REDDİNE,
Dairemizin 05/12/2017 gün ve 2014/16774 esas, 2017/26916 sayılı kararındaki mala zarar verme suçuna ilişkin onama kararının KALDIRILMASINA YER OLMADIĞINA, itirazın incelenmesi için dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna, GÖNDERİLMESİNE, 26/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.