Hakaret - görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/12338 Esas 2016/19960 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/12338
Karar No: 2016/19960
Karar Tarihi: 28.12.2016

Hakaret - görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/12338 Esas 2016/19960 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel Mahkeme tarafından verilen hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Ancak, yapılan tebligat usulsüz olduğu için temyiz süresi öğrenme tarihinden itibaren başlamış ve itiraz yerinde görülmüştür. Kararda, suçların kanuna uygun olarak saptandığı ve tüm iddia ve savunmaların eksiksiz ele alındığı belirtilmiştir. TCK'nın 53/1-b maddesindeki hak yoksunluğu uygulamasının Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği ancak mahkumiyetin kanuni sonucu olarak infaz edilebileceği belirtilmiştir. Kanun maddeleri: TCK 53/1-b.

18. Ceza Dairesi 2016/12338 E. , 2016/19960 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre ve tebligat çıkaran merci tarafından muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğu şerhi tebligat evrakına düşülmeden, dağıtıcı tarafından kendiliğinden 7201 sayılı Tebligat Kanununun 21.maddesine göre belirtilen adreste tebliğ edilmesi karşısında, usulsüz tebligat nedeniyle öğrenme üzerine gerçekleştirilen temyizin süresinde olduğu belirlenip, Yerel Mahkemenin temyiz isteğinin reddine ilişkin kararına karşı yapılan itiraz bu nedenle yerinde görüldüğünden ret kararı kaldırılarak, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Sanığa yükletilen hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
TCK’nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı hükmüyle iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağı ortadan kalkmış ise de, mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak infaz evresinde re’sen gözetilebileceği,
Anlaşıldığından, sanık ... müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnamedeki isteme uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 28.12.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.